Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Τα πρώτα χιόνια στον Πόντο!


Τα πρώτα χιόνια έπεσαν στην περιοχή του Πόντου και συγκεκριμένα στις περιοχές Άρδασσας και Κιουρτούν. Το χιόνι έφθασε τα είκοσι εκατοστά και χθες το βράδυ, κατά τη διάρκεια της χιονόπτωσης, υπήρχαν προβλήματα στη λειτουργία της εθνικής οδού Άρδασας-Τρίπολης.
Χιονοπτώσεις σημειώθηκαν επίσης σε περιοχές της Σεβάστειας, του Ερζερούμ και του Αρνταχάν.
Δείτε παρακάτω τις σχετικές φωτογραφίες.



Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Παύλος Ψωμιάδης: η άνοδος και η πτώση του παιδιού από τα Ταμπούρια

Ο δεινός πωλητής συμβολαίων που κόλλησε το σαράκι του «ομιλάρχη»

Του Γιωργου Mαντελα

«Γιατί αυτός και όχι εγώ;».

Λίγοι ξέρουν ότι αυτό ήταν ένα από τα βασικά μότο του Παύλου Ψωμιάδη, που τον κατέτρυχαν τα τελευταία 40 χρόνια. Και ακόμη λιγότεροι ταυτοποιούν το «αυτός» με τον... Δημήτρη Κοντομηνά.

Οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '70. Για την ακρίβεια, η ιδέα πρέπει να του μπήκε το '71, όταν γεννήθηκε η Interamerican, στην οποία ξεκίνησε και ο ίδιος να δουλεύει ως στέλεχος. Τότε, το 50% των μετοχών της «Int» ανήκε στη Ασπίς Πρόνοια. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Ψωμιάδης θα την εξαγοράσει από τον τότε ιδιοκτήτη της Αλέξανδρο Ταμπούρα. Εν είδη άτυπης «ρεβάνς».

Οταν ο Κοντομηνάς έφτιαξε την πρώτη του τράπεζα, με την επωνυμία Interbank, η οποία αργότερα πουλήθηκε στην οικογένεια Λάτση, για να φτιαχτεί η σημερινή Eurobank Efg, ο Ψωμιάδης προχώρησε την ιδέα της Aspis Bank.

Και όταν ο Κοντομηνάς αγόρασε τον Αρη Θεσσαλονίκης, ο Ψωμιάδης εμφανίστηκε μια μέρα στην οδό Τσιμισκή ως υποψήφιος αγοραστής του ΠΑΟΚ. «Θέλω την ομάδα πρωταγωνίστρια σε Ελλάδα και Ευρώπη» δήλωνε ως εν δυνάμει επενδυτής.

Μάλιστα εντοπίσθηκαν έως και μακεδονικές ρίζες, κάπου στην Κατερίνη. Οι οποίες, όμως, θα πρέπει τελικά να ήταν «εκ μεταγραφής». Γιατί, η καταγωγή του είναι ποντιακή, μάλλον από τον Κοτύωρα, όπου υπήρχε και ομώνυμο εκπαιδευτήριο, λόγω μιας δωρεάς που φέρεται να έκανε ένας πρόγονός του, ο Κωστάκης Ψωμιάδης.

Αν βεβαίως έλεγε τότε στον «Μάκη τον Μανάβη», τον «Λένι» και τα άλλα παιδιά της «Θύρα 4» ότι ο ίδιος γεννήθηκε στον Πειραιά και είναι βέρος Ταμπουριώτης (κατά συνέπεια ύποπτος ολυμπιακών φρονημάτων), το πιθανότερο είναι ότι δεν θα περνούσε ούτε έξω από την Τούμπα. Αν και όσοι τον γνωρίζουν καλά, θα κρατούσαν τις επιφυλάξεις τους. Στα νιάτα του υπήρξε δεινός πωλητής συμβολαίων.

Αργότερα, όμως, του κόλλησε το σαράκι του «ομιλάρχη», με αποτέλεσμα να αγοράζει άκριτα εταιρείες, ασφαλιστικούς πράκτορες, brokers και ό, τι άλλο έβρισκε μπροστά του. Ανθρωποι που βρέθηκαν πολύ κοντά του υποστηρίζουν ότι μαζί κόλλησε και ένα «σύνδρομο μεγαλείου». Συνήθως, αυτά πάνε μαζί. Και κάπου εκεί έκανε το μεγάλο λάθος.

«Αρχισε να πιστεύει ότι μπορεί να τα βάλει με όλους» λένε παλιοί συνεργάτες του. Μάλωσε με παραδοσιακούς φίλους του (Φωκίων Μπράβος, της International), δημιούργησε βεντέτες (Δούκας Παλαιολόγος, Εθνική Ασφαλιστική κ. λπ.), απομάκρυνε συνεργάτες - κλειδιά (μεταξύ αυτών και τρεις λογιστές της απολύτου εμπιστοσύνης του), ενώ πάντα αναρωτιόνταν πώς «αυτός» (δηλαδή ο Δημήτρης Κοντομηνάς) πούλησε τη Novabank στους Πορτογάλους της BCP, έναντι 120 δισ. δρχ, ενώ το μέγεθός της δεν ήταν μεγαλύτερο της Aspis Bank.

Οι φίλοι του λένε ότι «αυτός δεν ήθελε να πουλήσει». Οι εχθροί του, ότι «δεν μπορούσε». Γιατί ευκαιρίες είχε, με τελευταία σοβαρή υποψήφια την ολλανδική τράπεζα ΒΝΡ (και ακροτελεύτια, αλλά μάλλον λιγότερο σοβαρή, αυτή του Αιγύπτιου Σαουίρις, που λέγεται ότι περνάει επίσης δύσκολες ώρες).

Κάπου εκεί, όμως, βρίσκεται και ο μίτος της Αριάδνης, που τον οδήγησε στη σημερινή δύσκολη θέση. Εχοντας την αντίληψη ότι «μέσα από τη μεγέθυνση κρύβεις πολλά», ο όμιλος Aspis, κυρίως κατά τα τελευταία 10 χρόνια, διογκωνόταν με αμφίβολης αξίας εξαγορές. Στο τέλος έφτασε να ελέγχει 17 εταιρείες, όπου η μία συμμετείχε στην άλλη, σαν αλυσίδα, της οποίας η αρχή και το τέλος... χάθηκαν. Κάπου τότε «έσκασε» η υπόθεση με τα περίφημα «ομόλογα Ψωμιάδη», όπως τα ονόμασε η αγορά, ενώ το 2003 έγινε μια συναλλαγή που θα πρέπει να διδάσκεται στα πανεπιστημιακά έδρανα, με τον τίτλο «Πώς ο όμιλος Αspis απέκτησε το 23,6% των μετοχών της Αspis Bank χωρίς μετρητά, αλλά με ομολογίες, από την Aspis Πρόνοια ΑΕΓΑ».

Στο τέλος, κάπου πρέπει να μπερδεύτηκε και ο ίδιος. «Μαζί με τις μετοχές της Aspis Bank, η οποία ουσιαστικά πλέον ελέγχεται από τα προϊόντα bankassurance των εταιρειών του ομίλου. Γι' αυτό και δεν μπορούσε να την πουλήσει» εξηγεί πηγή που είναι σε θέση να γνωρίζει πολλά.

Στο μεταξύ, όμως, αγόραζε κιόλας. Και όχι μόνο εταιρείες. Για παράδειγμα, την τελευταία δεκαετία επένδυσε σε ένα μεγάλο ακίνητο στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας (του ανήκει ολόκληρο), στο real estate της οποίας είχε από παλιά μια ιδιαίτερη προτίμηση. Στην ίδια λεωφόρο φέρεται να είναι κάτοχος ενός οικοπέδου, αλλά και ενός διαμερίσματος (σε διαφορετικά σημεία του δρόμου το καθένα), αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

Από την άλλη πάλι, όποιος ισχυριστεί ότι διατελεί βίο πολυτελή, απλώς δεν τον ξέρει. Ο κ. Ψωμιάδης είναι σύνθετη περίπτωση.

Για παράδειγμα, το ημερήσιο πρόγραμμά του: Εν πολλοίς «σπαρτιάτικο». Αθλητικός τύπος, στα νιάτα του υπήρξε πρωταθλητής της σφαιροβολίας και μέλος της Εθνικής Ομάδας από το 1959 ώς το 1964. Τελευταία επιδιδόταν στο τζούντο. Κάποιες λαβές τις θυμόταν προφανώς από τα χρόνια της θητείας του, όταν είχε υπηρετήσει ως αλεξιπτωτιστής στον Ασπρόπυργο.

Από τότε μάλλον του έμεινε και η... μικροαστική συνήθεια κάθε πρωί να ξυπνάει πολύ νωρίς, για να πάει για δουλειά. Ακόμη και αν το βράδυ ξενυχτούσε, πάντα έχοντας δίπλα του τη γυναίκα του Μάρω (με το απαιτούμενο φιλανθρωπικό ιστορικό) και συχνά με τα δύο του παιδιά, την Ολγα (που δραστηριοποιείται στον όμιλο) και τον Δανιήλ.

«Κότερο δεν έχει και ούτε είχε ποτέ, αλλά συνήθως, όταν χρειαζόταν να ταξιδέψει κάπου στο εξωτερικό, θα νοίκιαζε ένα λίαρ τζετ» (...) λένε άνθρωποι που τον ξέρουν. Στις εποχές της χρηματιστηριακής του δόξας, χρυσά ρολόγια Rolex κοσμούσαν τους καρπούς διαφόρων φίλων, γνωστών και κάθε είδους παρατρεχάμενων, ως «δώρα του Παύλου». Μάλιστα, ορισμένοι που ξέρουν περισσότερα ισχυρίζονται ότι «αυτά ήταν το λιγότερο».

Για τον εαυτό του επιφύλασσε κάποιες μικρές απολαύσεις, που σίγουρα ενίσχυαν το κοινωνικό του status (σ.σ. είναι άγνωστο όμως αν τον «γέμιζαν» κιόλας). Οπως, για παράδειγμα, η ετήσια συνδρομή στην Αθηναϊκή Λέσχη, όπου συναναστρεφόταν με 1.000 (τόσα είναι τα μέλη της) πολιτικούς, επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Η αλήθεια είναι ότι και του ίδιου του άρεσε περισσότερο να τον αντιμετωπίζουν ως «τραπεζίτη», για λόγους πρεστίζ κυρίως. Οσο και αν ακούγεται υπερβολικό, αυτός άλλωστε ήταν ένας από τους λόγους που έστησε την τράπεζα.

Αλλά αυτό παράλληλα πρόδιδε και το σύνδρομο μεγαλείου, που του καταμαρτυρούν πρώην φίλοι και συνεργάτες.

Το παιδί από τα Ταμπούρια, που μπήκε στην Εθνική Ομάδα, αργότερα μπήκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (στο βιογραφικό του αναφέρονται και μεταπτυχιακές σπουδές στο Harvard Business School!), έστησε έναν όμιλο που από κάποια στιγμή κι έπειτα είχε μόνο πήλινα πόδια και που για να τον σώσει πρέπει να βρει «αύριο το πρωί» περίπου 100 εκατ. ευρώ. Αληθινά, και όχι σαν αυτά της επιταγής που κατέθεσε στην Τράπεζα της Ελλάδος προχθές...
Καθημερινή

Προ των πυλών αύξηση κεφαλαίου και είσοδος νέων στρατηγικών μετόχων στην Aspis Bank

Του Γιαννη Παπαδογιαννη

Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Aspis Bank και την είσοδο νέων στρατηγικών μετόχων. Το ενημερωτικό δελτίο της αύξησης κατατέθηκε ήδη στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και σύντομα αναμένεται η έγκρισή του.

Την ερχόμενη Τρίτη, ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας κ. Χρήστος Σορώτος θα βρεθεί ξανά στο Λονδίνο, όπου θα έχει σειρά επαφών με επενδυτικούς οίκους οι οποίοι θα αναλάβουν το εγχείρημα της αύξησης.

Ενδιαφέρον για την κάλυψη των αδιάθετων δικαιωμάτων, που θα προκύψουν λόγω της αδυναμίας του μητρικού ομίλου της «Ασπίς Πρόνοια» να καλύψει πλήρως το ποσοστό συμμετοχής του, έχουν δείξει τραπεζοασφαλιστικοί όμιλοι τόσο από την Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Τις διαπραγματεύσεις με τους ενδιαφερόμενους θα πραγματοποιήσει ο διεθνής οίκος που θα επιλεγεί από τη διοίκηση της τράπεζας, κάτι που αναμένεται να ανακοινωθεί είτε στο τέλος της εβδομάδας είτε αμέσως μετά την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου. Θα εκδοθούν 128 εκατομμύρια νέες μετοχές, οι οποίες θα διατεθούν στους παλαιούς μετόχους της τράπεζας με αναλογία 2 νέες για κάθε 1 παλαιά. Η τιμή διάθεσης δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Σημειώνεται πως ο όμιλος «Ασπίς Πρόνοια» ελέγχει το 67% των μετοχών της τράπεζας. Αν δεν ασκηθούν τα δικαιώματα, η συμμετοχή του ομίλου μετά την ολοκλήρωση της αύξησης θα περιοριστεί περίπου στο 23%.

Σε ό, τι αφορά την ανησυχία για την οικονομική κατάσταση της τράπεζας και τις επιπτώσεις της κατάρρευσης του μητρικού ασφαλιστικού ομίλου, τόσο η διοίκηση της τράπεζας όσο και στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) υπογραμμίζουν ότι δεν υπάρχουν λόγοι ανησυχίας καθώς τόσο η ρευστότητα όσο και η κεφαλαιακή βάση της τράπεζας διαμορφώνονται σε υψηλά επίπεδα. Στο πρώτο εξάμηνο το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων του ομίλου διαμορφώθηκε στα 132 εκατ. ευρώ, ενώ ο συνολικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας εκτιμάται στο 8,8% σε ενοποιημένη βάση και 10,4% σε ατομική βάση. Σημειώνεται ότι η κεντρική τράπεζα παρακολουθεί στενά εδώ και πολύ καιρό την πορεία του ομίλου και για την περαιτέρω θωράκιση της τράπεζας και του συστήματος είχε επιβάλει από τον περασμένο Οκτώβριο την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Aspis Bank.

Από την πλευρά της, η τράπεζα με ανακοίνωσή της υπογράμμισε ότι οι κύριες δραστηριότητές της δεν επηρεάζονται ουσιωδώς από τις εξελίξεις στις ασφαλιστικές εταιρείες του ομίλου. Υπολογίζεται ότι από τη συμμετοχή της Aspis Bank στο μετοχικό κεφάλαιο της «Ασπίς Πρόνοια» ΑΕΓΑ, που ανέρχεται σε 9,97%, τα αποτελέσματα της τράπεζας για την εφετινή χρήση θα επιβαρυνθούν κατά 13 εκατ. ευρώ, ενώ τα ίδια κεφάλαια θα μειωθούν κατά 5 εκατ. ευρώ περίπου, λόγω του μηδενισμού της αξίας των μετοχών της εταιρείας στο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της τράπεζας. Επιπλέον η τράπεζα έχει χορηγήσει δάνεια και εγγυητικές επιστολές προς εταιρείες του ομίλου «Ασπίς Πρόνοια» ύψους 4,9 εκατ. ευρώ, οι οποίες όμως εξασφαλίζονται από ρευστοποιήσιμα στοιχεία. Στο πρώτο εξάμηνο του 2009 το ενεργητικό της Aspis Bank ανήλθε στα 2,65 δισ. ευρώ από 2,62 δισ. ευρώ στα τέλη του 2008 παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1%. Οι χρηματοδοτήσεις μετά από προβλέψεις μειώθηκαν κατά 5,6% και διαμορφώθηκαν στα 2 δισ. ευρώ, ενώ οι καταθέσεις αυξήθηκαν 11% φτάνοντας τα 2,21 δισ. ευρώ από 1,99 δισ. ευρώ που ήταν στο τέλος του 2008.
Καθημερινή

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Φεστιβάλ ποντιακών χορών: Η Μαυροθάλασσα στο Παλέ ντε Σπορ

Του Θεόφιλου Σιχλετίδη
Πάνε χρόνια από ένα βράδυ σε μία ελληνική ταβέρνα στο Λουντβισχάφεν, μία εργατούπολη στη Γερμανία παντελώς άγνωστη, μέχρι που μία «τυχαία» πυρκαγιά στέρησε τη ζωή σε εννέα μετανάστες από την Τουρκία.

Εκείνο το βράδυ, μερικά χρόνια πριν από την πυρκαγιά, με τους μετανάστες από την Τουρκία να πανηγυρίζουν στους δρόμους για κάποια νίκη στο ποδόσφαιρο, στην ταβέρνα ο Γιώργος Παρχαρίδης, καρδιοχειρουργός καθηγητής στο ΑΠΘ και πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, μιλούσε για κάτι που τότε δεν υπήρχε. Για ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στην Ελλάδα, όπως το πανευρωπαϊκό που γίνεται κάθε χρόνο στη Γερμανία.
Το απόγευμα του προηγούμενου Σαββάτου ο περισσότερος κόσμος κάθισε απέναντι από μία τηλεόραση, για να δει την αναμέτρηση της Ελλάδας με την Ισπανία στο μπάσκετ. Την ίδια ώρα περισσότεροι από 6.000 πόντιοι από όλη την Ελλάδα βρίσκονταν στο Παλέ ντε Σπορ για το 5ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών. Έξω από το γήπεδο πουλούσαν σημαίες και μπλουζάκια με στάμπες από τον Πόντο αλλά και ποντιακά προϊόντα, όπως το περίφημο παρχαροτύρι, που «το τρως, όπως το βλέπεις». Μέσα οι προετοιμασίες των χορευτών ήταν εντατικές, με τις στολές τους, στα μαύρα και τα κίτρινα, να ταιριάζουν στα λάβαρα του Άρη που είναι κρεμασμένα από το ταβάνι του Παλέ. Ένας νεαρός, που φορούσε μπλούζα με τον Τσε, θύμιζε ότι η επανάσταση είναι παντού, μία κοπέλα που έχασε την κοτσίδα της -οι νεαρές πόντιες δεν αφήνουν πια μαλλιά έως τη μέση, όπως έκαναν οι γιαγιάδες τους- χαμογελούσε σε κάποιον που τη βοήθησε να τη βρει και η ώρα περνούσε περιμένοντας την άφιξη των επίσημων προσκεκλημένων του φεστιβάλ: υπουργών, νομάρχη, δημάρχου, εκπροσώπων κομμάτων, κυρίως όμως του Δημήτρη Μελισσανίδη, που για τους πόντιους συμβολίζει την επιτυχία στις επιχειρήσεις και για τους ΑΕΚτζίδες μία διοικητική προοπτική, ώστε να μην τρώνε τεσσάρες από την Έβερτον.
Όταν λοιπόν έφτασε στο Παλέ ο «Τίγρης» της εγχώριας πετρελαϊκής αγοράς, μαζί του και ο Σάββας Καλεντερίδης, πρώην πράκτορας της ΕΥΠ και πλέον συγγραφέας, ήρθε και η στιγμή που όλοι περιμένανε, η πιο συγκλονιστική του φεστιβάλ. Αυτή που μπορεί να σε κάνει να ταξιδεύσεις από τη μία άκρη της Ευρώπης στην άλλη, για να δεις τους χορευτές να μπαίνουν μέσα στο γήπεδο, φορώντας τις στολές των παππούδων και των γιαγιάδων τους, έστω με ψεύτικη κοτσίδα, και με τα χέρια ενωμένα, άλλοτε στραμμένα προς τον ουρανό, άλλοτε προς τη γη, χορεύοντας το ομάλ από την Κερασούντα.
Οι χορευτές μάς κύκλωσαν, βγήκαν από παντού και ήταν πάρα πολλοί, κάπου στις 2.000! Η αρένα του Παλέ αποδείχτηκε πολύ μικρή για αυτούς, γέμισε ασφυκτικά από μία τεράστια ανθρώπινη σπείρα. Μία σπείρα μνήμης για αυτά και αυτούς που χάθηκαν. Όσα φεστιβάλ ποντιακών χορών και να έχεις παρακολουθήσει, η είσοδος των χορευτών έχει πάντα κάτι το πρωτόγνωρο, κάτι που το βλέπεις για πρώτη φορά. Έρχεται από το παρελθόν, αλλά είναι μέλλον και οι χορευτές είναι τόσο πολλοί, γιατί ακριβώς αυτό θέλουν να πουν: «Είμαστε πολλοί και είμαστε εδώ», το πιθανότερο. Και εκείνη την ώρα του χορού, που στη μακρινή Πολωνία οι Ισπανοί έδειχναν αποφασισμένοι να μας «πατήσουν» στο μπάσκετ, η Μαυροθάλασσα του Πόντου ζωντάνεψε μέσα στο Παλέ ντε Σπορ και ο κόσμος στις εξέδρες χειροκροτούσε, έκλαιγε, χόρευε, τραγουδούσε, θυμόταν, σήκωνε τα χέρια ψηλά σαν να ήθελε να κρατήσει κάτι, ίσως ψυχές, σαν κι αυτή του Γώγου του Πετρίδη, του πατριάρχη της ποντιακής λύρας, στον οποίο ήταν αφιερωμένο το φετινό φεστιβάλ. Το τραγούδι του Αλέξη και του Στάθη Παρχαρίδη έβγαλε στην αρένα του Παλέ τους Μωμόερους, ντυμένους με παράλογες στολές, άλλοι διάβολοι, άλλοι γριές, προκλητικοί με τους επίσημους, με τη σάτιρά τους αντίπαλοι κάθε εξουσίας.
Ακολούθησαν 60 ιδιαίτερα βαρετά λεπτά, όπου το λόγο πήρε η εξουσία, οι εκπρόσωποί της, που με κανακέματα, κολακείες και κάτι υπερβολές από τη Θεσσαλονίκη έως τη νήσο Γαύδο πήραν το χειροκρότημα του κόσμου. Περισσότερο από όλους ο νομάρχης της καρδιάς μας, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, που χειροκροτήθηκε σε βαθμό παράκρουσης, πριν να μιλήσει, πριν να πει οτιδήποτε, αλλά με αυτό -και με αυτόν- ας ασχοληθεί η επιστήμη της ανθρωπολογίας. Στο Παλέ πήγαμε για τους χορούς, για το τικ (διπλό και τρομαχτόν) το κοτσαγγέλ, την τρυγώνα, το ομάλ, το κότσαρι, που ευτυχώς -σε αντίθεση με τους χαιρετισμούς- κράτησαν για πολλές ώρες με λύρες και νταούλια, νταούλια απίστευτα που θα άφηναν με το στόμα ανοιχτό και τους καλύτερους «κρουστούς» από την Ινδία και το Πακιστάν. Με το καλό του χρόνου το φεστιβάλ θα γίνει στην Κοζάνη.

Σεπ 21, 2009
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Στο κλειστό γυμναστήριο της Θεσσαλονίκης, το "Παλαί ντε Σπορ" θα πραγματοποιηθεί φέτος, για 5η συνεχόμενη χρονιά μία κορυφαία εκδήλωση η οποία έχει γίνει θεσμός από την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, το 5ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών.

1700 χορευτές των 367 σωματείων μελών - σωματείων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας θα μας παρουσιάσουν, με τη συνοδεία της λύρας, του νταουλιού, του γαβάλ και του αγγείου, χορούς από τις περιοχές, Κερασούντα, Ματσούκα, Αργυρούπολη, Πάφρα και Καρς του Πόντου, δείχνοντας, για ακόμα μία φορά, πως η παραδοσιακή μουσική και ο χορός όχι μόνο δεν χάνονται με την πάροδο του χρόνου αλλά παραμένουν ζωνταντά απο γενιά σε γενιά.

Το 5ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Πατριάρχη της Λύρας του Πόντου, Γώγου Πετρίδη.


5ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου
Ώρα έναρξης 19.00
Παλαί ντε Σπορ - Θεσσαλονίκη



Πηγή: E-Pontos

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Πόντος ΤV από τον "Tίγρη" στο Internet!


Συνεχίζει το έργο του πατέρα του Ζόρα με τον καλύτερο τρόπο ο Δημήτρης Μελισσανίδης…

Ο Ζόρας Μελισσανίδης τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του συνέδεσε το όνομά του με την προσπάθεια συνέχισης του πολιτισμού του Πόντου σε όλες τις γωνιές της Γης και δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε εκ των κορυφαίων ευεργετών του ποντιακού πολιτισμού!

Με το χαμό του, πριν από σχεδόν έξι χρόνια, παρατηρήθηκε κενό σε αυτή την προσπάθεια. Κάτι που αντιλήφθηκε ο γιος του Δημήτρης Μελισσανίδης και πήρε τη μεγάλη απόφαση να δραστηριοποιηθεί και να συνεχίσει αυτό που έκανε πολύ πετυχημένα ο πατέρας του...

Ευαισθητοποιήθηκε και έχει στο μυαλό του μια σειρά από ιδέες, με σημαντικότερη τη δημιουργία του πρώτου διαδικτυακού καναλιού των Ποντίων και του πρώτου διαδικτυακού ραδιοφώνου! Κι έτσι το «Τηλεόραση-Ράδιο Πόντος» το αργότερο μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου θα κάνει παρέα σε όλους τους Ποντίους σε κάθε γωνιά του πλανήτη…

Είναι μια ιδέα 100% του Δημήτρη Μελισσανίδη. Και μας εξηγεί στην «Espresso» ο βασικός του συνεργάτης του «Τίγρη» και συντονιστής της προσπάθειας, ο πρώην αξιωματικός της ΕΥΠ και γνωστός από την υπόθεση Οτσαλάν Σάββας Καλεντερίδης: «Ολα γίνονται και για τον Ζόρα Μελισσανίδη, που ήταν από τους ευεργέτες του ποντιακού πολιτισμού. Πάντα ο Δημήτρης Μελισσανίδης σκεφτόταν να συνεχίσει το έργο του πατέρα του. Γι’ αυτό και ενεργοποιήθηκε. Και πλέον θα αναδειχθεί σε πατριάρχη των Ποντίων!»

Επιπλέον ο Σάββας Καλεντερίδης σημείωσε ότι αυτό τον καιρό ετοιμάζεται και η βιογραφία του πατέρα του, Ελληνα επιχειρηματία: «Το διάστημα αυτό καταγράφεται και η βιογραφία του Ζόρα Μελλισανίδη από Πόντιο δημοσιογράφο - συγγραφέα, η οποία θα κυκλοφορήσει το 2010. Για να γραφτεί το βιβλίο έγιναν ταξίδια στο Βλαδικαυκάς, στον Πόντο, στη Παναγία Σουμελά και σε άλλες περιοχές όπου δραστηριοποιήθηκε ο Ζόρας Μελισσανίδης».


«Διατήρηση της ιστορικής μνήμης»

Οσο για το «Τηλεόραση-ράδιο Πόντος», ο Σάββας Καλεντερίδης μάς εξήγησε: «Υπάρχουν πάνω από 3,5 εκατομμύρια Πόντιοι στην Ελλάδα και δεν υπάρχει τέτοιο μέσο που να συμβάλλει ενεργά στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και της γλώσσας των Ποντίων. Αρχικά θα είναι στο Ιντερνετ και στην πορεία υπάρχει σκέψη και σχέδιο για πλατφόρμα, ώστε να μας βλέπουν σε όλον τον κόσμο. Πόντιοι δημοσιογράφοι που μιλούν και ποντιακά θα αναλάβουν να οργανώσουν τους σταθμούς και εκτός από το πρόγραμμα θα υπάρχει και δελτίο ειδήσεων στα ποντιακά».

Και συνέχισε ο Σάββας Καλεντερίδης: «Υπάρχει σχεδιασμός να μαζέψουμε υλικό για τις χαμένες πατρίδες. Θα ζητηθούν πλάνα και από τον Πόντο, θα γίνουν και αποστολές για να ετοιμαστούν ντοκιμαντέρ. Επίσης θα δώσουμε βήμα και στον ποντιακό ελληνισμό σε Αυστραλία και Αμερική, και σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το όραμα του Δημήτρη Μελισσανίδη. Ηδη έχει συγκεντρωθεί ακουστικό υλικό για το ραδιόφωνο. Χιλιάδες ώρες ηχογράφησης και τραγούδια για ποντιακό πρόγραμμα. Οι Ελληνες του Πόντου και της Ανατολής θα έχουν πια το δικό τους βήμα».


ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗΣ
http://www.espressonews.gr

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

5ο Φεστιβάλ Ματσούκας 2009 - 5ο Macka Kultur Festivali 2009


του Θεοδόση Κυριακίδη


Το καλοκαίρι του 2009 θα μείνει στη μνήμη μας για μια σειρά από επαφές και αλληλεπιδράσεις με την ιστορική πατρίδα μας τον Πόντο. Η σύνδεση μας με τον τόπο αυτό ποικίλλει εξαρτώμενη από το βαθμό συνειδητοποίησης της ουσιαστικής μας σχέσης με τον πολιτισμό αυτόν και τους ανθρώπους του. Κάποιοι συνδέονται νοητικά και συναισθηματικά, άλλοι με τακτά προσκυνηματικά ή ερευνητικά ταξίδια, άλλοι με πολύχρονες και ουσιαστικές φιλίες, και άλλοι με διάφορα ιδεολογήματα και σκέψεις, ενίοτε ρεαλιστικά άλλοτε ουτοπικά.

Στην προκειμένη περίπτωση το ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε. μονοπώλησε το ατυχές και δυσάρεστο περιστατικό ανήμερα της γιορτής της Παναγίας στο ιστορικό μοναστήρι του Μελά στον Πόντο. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τα γεγονότα αυτά καθώς χρίζουν πολύπλευρης ανάλυσης και προβληματισμού. Θα σταθώ, όμως, σε ένα άλλο γεγονός που συνέβη δυο περίπου εβδομάδες νωρίτερα. Ήταν ένας άλλος τρόπος προσέγγισης με τους ανθρώπους και τον πολιτισμό εκεί. Όχι επιθετικό και φανφαρώδη, αλλά μια προσέγγιση που κατέστη δυνατή μέσα από χρόνιες επαφές και συναναστροφές. Μέσα από το χτίσιμο σχέσεων αμοιβαίας εμπιστοσύνης και κατανόησης.

Πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο μισό του Ιουλίου ξεκίνησε μια αποστολή από την Ελλάδα με τον συντονισμό του Ερευνητικού Κέντρου του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα με σκοπό τη δημιουργία ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ για τον Πόντο. Η πρώτη και πιο δύσκολη φάση για την πραγματοποίηση της ήταν η αποστολή στον Πόντο. Με την βοήθεια του Κώστα Αλεξανδρίδη και τις μακροχρόνιες και δυνατές φιλίες που έχει δημιουργήσει στον Πόντο καταφέραμε να έχουμε την συνδρομή του δημάρχου Ματσούκας και τοπικών παραγόντων. Πράγματι με συντονισμένες προσπάθειες του Δημάρχου και του Κώστα καταφέραμε και πήραμε την πολυπόθητη άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού της Τουρκίας για γυρίσματα μέσα στα ιστορικά μνημεία των Ελλήνων.

Το αντίδωρο του Κώστα στον Δήμαρχο της Ματσούκας ήταν η συμμετοχή του στο Φεστιβάλ που διοργανωνόταν εκείνες τις ημέρες στο Δήμο. Συγκεκριμένα ήταν το 5ο Macka Kultur Festivali, που διοργανώνει ο Δήμος Ματσούκας και ο Δήμαρχος κ. Ertugrul Genc. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ματσούκα είναι μια κωμόπολη σήμερα των 12.000 κατοίκων και απέχει περίπου 30 χλμ. από Τραπεζούντα. Στην ευρύτερη περιοχή δε της Ματσούκας βρίσκονται οι τρεις περίφημες σταυροπηγιακές μονές του Πόντου, Παναγία Σουμελά, Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα και Άγιος Ιωάννης Βαζελώνα.

Το φεστιβάλ λοιπόν της Ματσούκας πραγματοποιήθηκε στις 25 και 26 Ιουλίου και φιλοξένησε γνωστά ονόματα του τουρκικού πενταγράμμου αλλά και μαυροθαλασσίτες τραγουδιστές. Οι παρευρισκόμενοι στο φεστιβάλ είχαν παράλληλα την ευκαιρία να απολαύσουν το χορό πιτσάκοϊ (bıçak oyunu) από δυο τέκνα της πόλης που γιόρταζε, δηλαδή της Ματσούκας. Οι χορευτές ήταν ο Κώστας Αλεξανδρίδης και ο Dr Erdinç Özten, ενώ στη λύρα συνόδευε ο Eyüp Εyüboğlu. Ο Erdinç Özten είναι δάσκαλος χορού στο χορευτικό συγκρότημα Ankara Cansu Genclik ve Spor Kulubu στην Άγκυρα, απ’ όπου και ήρθε μαζί με τους μαθητές του για το συγκεκριμένο φεστιβάλ.

Αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου χορού ο ενθουσιασμός των παρισταμένων κορυφώθηκε. Ιδιαίτερα η κίνηση του Αλεξανδρίδη να καρφώσει το μαχαίρι στο έδαφος με το τέλος του χορού, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την μη βία και την εξάλειψη του μίσους, αλλά και η δήλωση του ότι όσοι έλκουν την καταγωγή τους από τη Μαύρη Θάλασσα, είτε Τούρκοι είτε Έλληνες, είναι αδέλφια εξ αίματος ξεσήκωσε τις ζητωκραυγές του πολυπληθούς κοινού.

Στα παρασκήνια και αφού αποχωρούσαν οι δυο χορευτές, οι μαθητές του Özten σήκωσαν τον έλληνα χορευτή στα χέρια τους και φωνάζοντας το όνομα του τον ευχαριστούσαν για τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ και την παρουσία του στην πόλη. Εμείς οι ελληνικής καταγωγής παρευρισκόμενοι, αισθανθήκαμε πως ο Κώστας δικαίωνε με τη στάση του, την κοσμοπολίτικη αρχοντιά που δίδαξε διαχρονικά στο ρου της ιστορίας ο οικουμενικός Έλληνας.

Φαίνεται λοιπόν πως παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν στην προσέγγιση αυτών των δυο λαών, ο τρόπος και η ειλικρινής και ανιδιοτελής αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του είναι ο καταλύτης που θα διαμορφώσει τις σχέσεις τους. Ένας τρόπος γειτονίας και συνύπαρξης ελεύθερος από αγκυλώσεις και εμμονές καλλιεργώντας τον πολιτισμό και την παιδεία και παράλληλα με αυτά, καλλιεργώντας την ελπίδα της απελευθέρωσης από την κεμαλική στρατοκρατία και το άνοιγμα στην ελευθερία της δημιουργίας και της πολιτιστικής έκφρασης. Καλλιέργεια μιας προσδοκίας ανάκαμψης από τόσης αισχύνης ιστορικό παρελθόν.






Φωτογραφικό υλικό




























































































































































Πηγή: E-Pontos