του Σάββα Καλεντερίδη
Κύριο άρθρο της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ, φύλλο Απριλίου
Η χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές, από τις δυσκολότερες στη νεώτερη ιστορία της. Στο κύριο άρθρο της εφημερίδας μας, τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, απευθύναμε την έκκληση «Να σώσουμε την Ελλάδα» (και δεχτήκαμε κριτική γι' αυτό), ζητώντας να παραμερίσουμε ιδεολογικές, κομματικές και άλλες διαφορές και να αγωνιστούμε ο καθένας μας από το μετερίζι που του έλαχε να υπηρετεί, για συμβάλλουμε όλοι οι Έλληνες στη διάσωση της Ελλάδος.
Το διάστημα που μεσολάβησε από τότε κάποια μέτρα έχουν ήδη ληφθεί και ελπίζουμε να ληφθούν και άλλα, δίκαια και αποτελεσματικά, αφού η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη για τη χώρα μας.
Δεν θέλουμε να μπούμε στη διαδικασία αξιολόγησης των μέτρων που έχουν ληφθεί, ούτε στην περαιτέρω ανάλυση της κατάστασης, αφού αυτό γίνεται κατά κόρον και μάλιστα από ειδικούς για το θέμα.
Θέλουμε όμως να αναφερθούμε σε ένα κρίσιμο θέμα, αυτό της ομφαλοσκόπησης και της αναζήτησης των αιτιών που μας οδήγησαν εδώ, αφού πιστεύουμε ότι η διαδικασία αυτή, σε περίπτωση που γίνει σωστά και με όρους ειλικρινούς και ψύχραιμου διαλόγου, μπορεί να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης και την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος αν όχι για μας, για τις επόμενες γενιές.
Πιστεύουμε ότι αυτές τις στιγμές είναι αποκρουστικό να ρίχνει ο ένας τις ευθύνες στον άλλο, αφού αυτή η πρακτική, της πολιτικής υποκρισίας και της μικροκομματικής διαχείρισης των εθνικών θεμάτων -και ειδικά στην προκειμένη περίπτωση η οικονομία είναι μείζον εθνικό θέμα-, είναι μια από τις αιτίες της χρεοκοπίας της χώρας.
Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι της οικονομικής χρεοκοπίας προηγήθηκε η ηθική και η πολιτική χρεοκοπία της χώρας, όταν τα κόμματα και η ίδια η κοινωνία αδυνατούσαν να ξεπεράσουν ιδεολογικά και κομματικά στερεότυπα και δεσμά και εμπόδισαν τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της χώρας.
Τη στιγμή που επί δεκαετίες κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, γεγονός που διαχρονικά έχει κοστίσει στη χώρα δεκάδες ή εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τα ελληνικά πανεπιστήμια παραμένουν δέσμια των παθολογιών τους, καταστρέφοντας την νεολαία και την ελληνική κοινωνία, ενώ ο ακαδημαϊκός και πολιτικός κόσμος στάθηκε ανίκανος να βρει λύση στο ζήτημα του εκσυγχρονισμού της ελληνικής παιδείας. Αποτέλεσμα, εκτός της συνεχούς οικονομικής αιμορραγίας και της φυγής αξιόλογων νέων στο εξωτερικό, τον σταδιακό εκβαρβαρισμό του ελληνικού έθνους.
Τη στιγμή που οι χώρες της Ευρώπης αλλά και του «παγκόσμιου χωριού» έπαιρναν έγκαιρα το ηχηρό μήνυμα των καιρών, η Ελλάδα, σκοντάφτοντας στη στείρα και εντελώς παράλογη εμμονή των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την υποκρισία-ατολμία των πολιτικών, όχι μόνον δεν κατόρθωσε να εξορθολογίσει το ασφαλιστικό της σύστημα, αλλά τζογάρισε τα αποθεματικά των ταμείων στα ομόλογα, με την ομόφωνη γνώμη όλων των κομμάτων, που εκπροσωπούνται στα διοικητικά συμβούλια των ασφαλιστικών οργανισμών.
Τη στιγμή που από το 1980 και εντεύθεν, είτε από τις εισροές από την ΕΟΚ-ΕΕ είτε από δανεισμό, εισέρευσαν στα ταμεία της Ελλάδος εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, λόγω της χαρακτηριστικής αδυναμίας και πολλές φορές της ανήθικης και ανέντιμης στάσης των πολιτικών, η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνώθηκε και αυξήθηκε ο παρασιτισμός και παράλογη κατανάλωση πλούτου σε μισθούς και συντάξεις του δημοσίου, ενός δημοσίου-φέουδου, που είναι εχθρός του πολίτη και της ίδιας της πατρίδας. Με αποτέλεσμα οι Έλληνες να γίνουμε φτωχότεροι -πλην της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών- και χωρίς ελπίδα για το μέλλον.
Τη στιγμή που οι άλλες χώρες προσπαθούν να εξυγιάνουν τους θεσμούς, στην Ελλάδα ο κομματισμός και η ανηθικότητα έχουν γίνει κοινωνικά πρότυπα, με αποτέλεσμα την καταστροφή της κρατικής μηχανής, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την πορεία και το μέλλον του τόπου.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα, θεωρούμε όμως ότι είναι περιττό, αφού όλοι μας είμαστε γνώστες της κατάστασης, μιας κατάστασης που βιώνουμε καθημερινά.
Πιστεύουμε όμως ότι μπορούμε να αναζητήσουμε τον κοινό παρονομαστή όλων αυτών. Ο κοινός παρονομαστής είναι η ανηθικότητα πολιτικών, κρατικών και κομματικών παραγόντων, που μας οδήγησαν στην οικονομική χρεοκοπία και η ακατανόητη ενοχή και συνενοχή του ίδιου του ελληνικού λαού.
Και για να λυθούν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, θεωρούμε ότι πρέπει να απαιτήσουμε με κάθε τρόπο να επιστρέψει η ηθική στην πολιτική και την κοινωνία. Και για να γίνει αυτό, χρειάζεται να γεννηθεί από τα σπλάχνα του ελληνικού λαού και της κοινωνίας ένα κίνημα ηθικής, που θα καταπνίξει την ανηθικότητα και θα δώσει λύση στα προβλήματα του τόπου.
Μόνον έτσι θα καταστεί δυνατόν αυτό που είπαμε στο άρθρο μας «Να σώσουμε την Ελλάδα»: Να μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Κύριο άρθρο της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ, φύλλο 14ο (Απρίλιος 2010)
Πληροφορίες για συνδρομές: 210 3316036, gnomi@infognomon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου