Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

Έτσι γιορτάζουν οι Πόντιοι τη νίκη Ερντογάν



Τελικά, όπου και να ζουν, ότι γλώσσα και να μιλούν, σε ότι θεό και να πιστεύουν, όσοι κουβαλούν τον πολιτισμό του αλησμόνητου Πόντου, έχουν την ίδια ...τρέλα.
Κοιτάξτε στη φωτογραφία πώς γλέντησαν οι συμπατριώτες του Ερντογάν στο Ρίζαιο του Πόντου χτες την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Τουρκίας να μην απαγορεύσει τη λειτουργία του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΠ.
Τα σχόλια περιττεύουν.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: ΔΟΛος, Κεμάλ και Μπολσεβίκοι. 1

Ομολογώ ότι δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με τα έντυπα του ΔΟΛ. Πριν από 3 μέρες όμως, κάποιος φίλος «κατέβασε» ένα άρθρο από τα «ΝΕΑ» της 3 Ιουνίου και μου το έστειλε, γιατί προφανώς κατάλαβε πόσο θα μ’ ενδιέφερε.
Επρόκειτο για άρθρο της γνωστής κυρίας που μας ταλαιπώρησε πριν από 2-3 χρόνια μ’ εκείνο το ανεκδιήγητο βιβλίο «Ιστορίας» της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Είναι φυσικό να βρίσκει η κυρία ανοιχτό το δρόμο στα έντυπα του ΔΟΛ για να προκαλεί. Άλλωστε μέσα από αυτά τα έντυπα εκφόφιζε τους υπεύθυνους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου όταν απαιτούσαν να γίνουν διορθώσεις στο βιβλίο της, γράφοντας ότι «τα βιβλία τα κρίνουν αναρμόδιοι», ότι «το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αναγορεύεται σε μοναδικό κριτή» και ότι «οι σελίδες των εγχειριδίων πηγαινοέρχονται ανάμεσα στους συγγραφείς και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο “δι’ ασήμαντον αφορμήν”» («ΝΕΑ», 14-10-2004). Και οι υπεύθυνοι της εφημερίδας δημοσίευαν τέτοιες ανοησίες, αντί να τη συνεφέρουν λέγοντάς της ότι υπέγραψε ένα συμβόλαιο με το Ινστιτούτο, που οφείλει να το τηρήσει. Αλλά όλοι γνωρίζουν πλέον το ρόλο που έπαιξε το συγκρότημα στο εν λόγω ζήτημα με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα (ΤΑ ΝΕΑ 14-2-1006 με τίτλο «μαθήματα…. τόλμης και νεοελληνικής ιστορίας», ΤΟ ΒΗΜΑ με συνεχή αρθρογραφία του προβεβλημένου κ. Α. Λιάκου, με αφιερώματα όπως της 17-9-2006, της 28-1-2007, κλπ). Ενώ το κοινωνικό τσουνάμι απέναντι στην αήθη προσπάθεια διαγραφής της ιστορικής μας μνήμης διογκώνονταν, οι ΔΟΛίτες λες και ζούσαν σ’ άλλον πλανήτη. Είναι τυχαίο άραγε που κάθε φορά που επιλέγει η ομάδα των φανατικών της λήθης να χτυπήσει, χρησιμοποιεί το συγκρότημα ως πολιορκητικό κριό;
Ας έρθουμε στο νέο άρθρο – πρόκληση λοιπόν. Εδώ η κυρία αντιδρώντας σε θέμα που τέθηκε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, ανακάλυψε ξαφνικά την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού (παρότι την αγνόησε επιδεικτικά όταν το Αναλυτικό Πρόγραμμα την υποχρέωνε να συγγράψει σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο της ). Με αφορμή το ερώτημα των Εξετάσεων «να αιτιολογηθεί γιατί η συνεργασία Κεμάλ-Μπολσεβίκων λειτούργησε ως ταφόπετρα του ποντιακού ζητήματος», αναρωτιέται αν υπήρχαν ιστορικοί στην επιτροπή των θεμάτων, γιατί –σύμφωνα με την κυρία «μετέτρεψαν τις δύσκολες συνεννοήσεις (η υπογράμμιση φυσικά δική μου, για να κατανοήσει κάθε πικραμένος που το πάει η κυρία) της κεμαλικής ηγεσίας με τη σοβιετική πλευρά που κατέληξαν στη Συμφωνία της Μόσχας το Μάρτιο του 1921, σε συνεργασία Κεμάλ- Μπολσεβίκων»
Εμφανίζει λοιπόν η απόφοιτος κυρία της Γαλλικής Φιλολογίας, με την έπαρση που τη χαρακτηρίζει, την επιτροπή θεμάτων ως να αποτελείται από ΜΗ ιστορικούς, ενώ αντίθετα η ίδια έχει το αποκλειστικό προνόμιο της Γνώσης και της Αλήθειας σαν …Πάπας.
Προσπαθεί να πείσει τον αναγνώστη –αυτόν που δεν γνωρίζει τα ιστορικά ντοκουμέντα- ότι το σύμφωνο Κεμάλ – Μπολσεβίκων, δε συνιστά συνεργασία των δυο μερών και γι αυτό δεν πρέπει να ενοχοποιείται για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων!!!
Δηλαδή τα πολεμοφόδια που έστειλαν οι Μπολσεβίκοι στον κεμαλικό στρατό και τον ανέστησαν, τι ήταν;
Τι ήταν τα πυροβόλα, οι βόμβες, οι χειροβομβίδες, τα εκατομμύρια φυσίγγια, τα πολυβόλα, οι δεξαμενές καυσίμων και τα σεντούκια με τα εκατομμύρια χρυσά ρούβλια;
Τι ήταν οι ευχαριστίες του ίδιου του Κεμάλ προς τους Μπολσεβίκους; Η τελική νίκη των Τούρκων στον Σαγγάριο, ήταν κυρίως νίκη των σοβιετικών όπλων.
Και τι στο καλό επιστήμονες ιστορικοί είναι εκείνοι που γράφουν ότι τους βολεύει χωρίς να προσφύγουν στα δημοσιευμένα τεκμήρια; Μόνο ο Καθηγητής Κ. Φωτιάδης στο 14τομο έργο του – για να μην αναφερθούμε στα δεκάδες άλλα έργα που γράφτηκαν αλλά και στις έρευνες που εκπονούνται ειδικά σχετικά με το έγκλημα της Γενοκτονίας, που η κυρία το περνάει ξώφαλτσα, ονομάζοντας τη «αιματηρή κατάληξη του ποντιακού ζητήματος» - σε 7000 περίπου σελίδες, έχει παραθέσει εκατοντάδες τεκμήρια αξιοποιώντας ένα πρωτοφανές σε όγκο αρχειακό υλικό. Γιατί δεν τα μελετούν, ώστε τουλάχιστον να σωπαίνουν;
Προσπαθεί να μας πείσει ακόμη η κυρία, ότι τα Εθνικά σχέδια των Ποντίων ήταν αμφίβολης νομιμότητας, επειδή δεν είχαν την συναίνεση της Ελλάδας !!!
Λες και ο Κολοκοτρώνης όταν ξεκινούσε την επανάσταση του 1821 είχε πιστοποιητικό νομιμότητας!
Προφανώς αυτή είναι η μεταμοντέρνα εκδοχή της επανάστασης.
Κάτι σαν τους κλέφτες, που είναι οι «άνθρωποι των όπλων, που επιτίθενται σε κρατικούς αξιωματούχους» κατά πως προσπαθούσε με το βιβλίο της να μας αποπροσανατολίσει. Τώρα αν οι μαθητές έχαναν και τ’ αυγά και τα καλάθια, θεωρώντας τους ως τρομοκράτες, αυτό λίγο την ένοιαζε.
Το παράδοξο είναι ότι προσπαθεί να υπερασπιστεί τους Μπολσεβίκους κολακεύοντας την προσπάθεια προσέγγισής τους με τον Κεμάλ, χαρακτηρίζοντάς τη «δύσκολες συνεννοήσεις» (από πού κατάλαβε άραγε τη δυσκολία;) στέλνοντας στον καιάδα όσους (και ορθά) βλέπουν στην προσπάθεια αυτή συνεργασία. Ποιος; Εκείνη που σε ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου της για τον 20ο αιώνα, αγνόησε να κάνει έστω και υπαινικτική αναφορά στην ύπαρξη και την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης!!! Τέτοια υποκρισία.
Και εκεί που μας ξεκουφαίνει τελείως στην απόπειρά της να πείσει, είναι ότι με τον τρόπο που μπαίνουν αυτές οι ερωτήσεις στις εξετάσεις, διαστρεβλώνεται η εθνική μας μνήμη!!!
Ποιος μιλάει για προσπάθεια διαστρέβλωσης εθνικής μνήμης;
Η κυρία !!!
Έλεος…

Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος

Υ.Γ.
Σας βλέπουμε πλέον όλους εσάς τους νεοταξικούς Μεγαλοκαθηγητίσκους και τους συμμάχους σας Μεγαλοδημοσιογραφίσκους εραστές της ισοπέδωσης των συνόρων, ομογενοποίησης των ανθρώπων και μετατροπής των πάντων σε μια απέραντη αγορά προϊόντων. Μην εκτίθεστε άλλο, δεν θα πάρουμε.
Μουσταφά Κεμάλ και Λένιν δίπλα-δίπλα σε διαδήλωση των κεμαλιστών στην Κωνσταντινούπολη



Εντύπωσε προκάλεσε ακόμη και στην Τουρκία πανώ που μετέφεραν διαδηλωτές σε διαδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος Κεμαλικής Σκέψης στην Κωνσταντινούπολη, στις 19 Ιουλίου 2008. Στο πανώ υπήρχαν οι φωρογραφία του Μουσταφά Κεμάλ και του Λένιν, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος σύμμαχος του "ηγέτη του πρώτου αντιιμπεριαλιστικού απελευθερωτικού αγώνα" των Τούρκων.
Ελπίζουμε οι βαθύτερες πτυχές αυτής της "συμμαχίας" κάποια στιγμή να δουν το φως της δημοσιότητας, αν μη τι άλλο, για να μπορούμε να αναλύουμε και να αντιμετωπίζουμε καλύτερα κάποιες περίεργες και ετερόκλητες συμμαχίες και εξελίξεις που ίσως κυοφορούνται και πάλι στην περιοχή μας. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, αναφερόμαστε στο ευαίσθητο ζήτημα των σλαβόφωνων κατοίκων της Μακεδονίας, που επιδιώκεται να χρησιμοποιηθούν από κάποιους, από κοινού με τους πολιτικούς προβοκάτορες των Σκοπίων ως όχημα για την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης. Ίσως, εκτός από τις επί μέρους πτυχές του όλου ζητήματος, ο τελικός στόχος του ερύτερου σχεδίου να είναι η Θεσσαλονίκη, που αποτελούσε και για τους Νεότουρκους τον κύριο προς διαφύλαξη στόχο την περίοδο διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Άλλωστε σε δυο ημέρες έχουμε την 100ή επέτειο της έναρξης της περιόδου της 2ης Συνταγματικής Μοναρχίας, που επέβαλαν οι Νεότουρκοι, με την επανάσταση της 23 Ιουλίου του 1908.
Οι Νεότουρκοι έκαναν την επανάσταση και πήραν την εξουσία από τον Αβδούλ Χαμίτ, για να προστατεύσουν τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη από τις ελληνικές βλέψεις. Άσχετα με το αν δεν το κατάφεραν στους επακολουθήσαντες βαλκανικούς πολέμους.
Μήπως τώρα κάποιοι θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς;

Κυριακή 20 Ιουλίου 2008


του Σάββα Καλεντερίδη


Σε εκτενές άρθρο του, το περιοδικό Economist, προσπαθεί να αναλύσει το γεγονός της ισχυροποίησης του Ισλάμ στην Τουρκία και κάνει μια εκτεταμένη ιστορική αναφορά σε διάφορα ιστορικά γεγονότα, αρχίζοντας από τις αρχές του 20ού αιώνα, που επηρέασαν την πολιτισμική ταυτότητα της Τουρκίας.Σε κάποιο σημείο του άρθρου του ο αρθρογράφος αναφέρει ότι η Τουρκία άρχισε να αποκτά ισλαμικά χαρακτηριστικά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα και κυρίως από το 1915, όταν έγιναν οι σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων της Ανατολίας.Δυστυχώς, η δικαίωση των αδικοχαμένων εκατομμυρίων ψυχών, θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας, φαίνεται ότι θα προέλθει από διανοούμενους και πολιτικούς άλλων χωρών, αφού οι δικοί μας είτε περί άλλα τυρβάζουν είτε αμφισβητούν τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, άλλοτε "λουφάζοντας" και άλλοτε χαρακτηρίζοντας με τα χειρότερα λόγια όσους επιχειρούν να καταστήσουν το μείζον αυτό ζήτημα μέρος της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας που απασχολεί τον Ελληνισμό και τη διεθνή κοινότητα.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά και στον κουρδικό παράγοντα, εξ ού και ο χάρτης που αναρτάται για συμβολικούς λόγους.



Απόσπασμα από το άρθρο του Economist.




.....In the early days of Ataturk’s republic, the façade of modernity was propped up by zealous Kemalists, who fanned out on civilising missions across Anatolia. They would drink wine and dance the Charleston at officers’ clubs in places like Kars. “My grandmother, she told me about the balls, the beautiful dresses. Kars was such a modern place then,” sighs Arzu Orhankazi, a feminist activist. In truth, life outside the cities continued much as before: deeply traditional and desperately poor.A big reason why Anatolia seemed less Islamist in the old days is because it was home to a large and vibrant community of Christians. But this demographic balance was brutally overturned by the mass killings and expulsions of Armenians and Greeks in the late 19th and early 20th centuries. Take Tokat, a leafy northern Anatolian town where Armenians made up nearly a third of the population before 1915. The only trace that remains of a once thriving Armenian community is a derelict cemetery overgrown with weeds and desecrated by treasure-hunting locals.Much of this history is overlooked by the secular elite. Pressed for evidence of creeping Islamisation under the AKP, they point to the growing number of women who wear the headscarf, which is proscribed as a symbol of Islamic militancy in state-run institutions and schools. Mr Erdogan’s attempt to lift the ban for universities, which was later overturned by the constitutional court, is a big part of Mr Yalcinkaya’s case against him and the AKP......

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Σε τι κράτος ζούμε εμείς οι Έλληνες Πόντιοι;


Είναι γεγονός ότι τα προβλήματα του λαού δεν τελειώνουν ποτέ και είναι πολλοί που ισχυρίζονται ότι αυτά πολλαπλασιάζονται με τον καιρό, χωρίς να υπάρξει προοπτική στο εγγύς μέλλον να ελαττωθούν κάποτε. Θα ήθελα να εκφράσω ορισμένες σκέψεις μου για την κατάσταση που βιώνουμε εδώ στην Ελλάδα καταλήγοντας σε ορισμένα προβλήματα που απασχολούν και τον Ποντιακό χώρο.

Η κατάσταση στην ελληνική πραγματικότητα αρχίζει να γίνεται ανυπόφορη από το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα, από τα ερεθίσματα που βομβαρδίζεται συνεχώς μέχρι και τις προοπτικές που έχει για καλύτερο μέλλον. Θα αναφέρω ορισμένα μόνο παραδείγματα από την καθημερινότητά μας. Απεργίες ατελείωτες ξεκινώντας από το ασφαλιστικό, τις τράπεζες, τη ΔΕΗ, τους αγρότες… Μόλις τελειώνει η μία ξεκινάει η άλλη… Το τελευταίο μονοπώλιο της ΔΕΗ εξελίσσεται σε γάγγραινα για τον κόσμο. Αυξάνει το ρεύμα συνεχώς με ιλιγγιώδη ρυθμό και σου λένε ότι είναι οι μικρότερες δυνατές αυξήσεις. Τα ύπουλα νομοσχέδια περνάνε πάντα από τη Βουλή καλοκαιριάτικα… Με τις ευλογίες πάντα των δημοσιογράφων και της τηλεόρασης, που βγάζουν στον αέρα για καταγγελία μόνο για εκείνους που είναι εκτός του κύκλου τους. Αυτών των δημοσιογράφων που μας έβαλαν σε μια λογική ότι τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μάς γυρνάνε πίσω, ότι δεν ανήκουν στον λαό αλλά σε κάποια κόμματα (όπως ακριβώς μας λένε για τις δημοτικές εκλογές…). Αυτοί που δεν πρόβαλαν καν την κατάθεση στεφάνου στον Κεμάλ από τον πρωθυπουργό. Αυτοί που ισχυρίζονται ότι έχουν εμπιστοσύνη στον Πρωθυπουργό και την υπουργό εξωτερικών, ενώ το φτυάρι δίνει και παίρνει σε καθημερινή βάση για άλλα θέματα για τους ανωτέρω. Αυτών που είναι υπεράνω όλων των θεσμών, καθώς όποιον και να καλέσουν στις εκπομπές τους δεν τον αφήνουν να μιλήσει, στερούνται κάθε έννοιας διαλόγου και κανόνων συζήτησης και στο τέλος κατευθύνουν τις εκπομπές εκεί που οι ίδιοι θέλουν. Αυτοί που τους προστετεύουν οι αστυνομικοί, για τους οποίους πληρώνει ο Έλληνας πολίτης. Αυτοί που καλούν να μιλήσει για τις θέσεις της εκκλησίας όχι ο επίσημος εκπρόσωπός της, αλλά κάποιος φτωχός παπάς 80 χρονών, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει τα τηλεοπτικά τέρατα με τη συγκατάθεση του δημοσιογράφου. Αυτοί που βγαίνουν στις διαδηλώσεις με στόχο να τραβήξουν πλάνα αστυνομικών και όχι εγκληματιών, ενώ ξέρουν ότι οι τελευταίοι είναι πιο οπλισμένοι από τους αστυνομικούς (εδώ βέβαια δεν τους συμφέρει να κάνουν σύγκριση με τους Ευρωπαίους αστακούς αστυνομικούς για να δουν τη γύμνια του έλληνα αστυνομικού), χωρίς βέβαια να μας φωτίσουν αν αυτοί που έφαγαν το ξύλο είναι άμεμπτα πρόσωπα ή επαγγελματίες επεισοδιάκηδες. Ξέρετε, αυτούς τουσ γνωσοτύσ άγνωστους, που όταν όμως τους πιάνουν δεν καταδικάζονται ποτέ. Και αυτό βέβαια δεν το έψαξαν οι δημοσιογράφοι… Το κακό είναι ότι δεν βάζουμε ποτέ τον εαυτό μας στη θέση του άλλου, για να μας πουν επιτέλους πώς γίνεται σωστά η δουλειά ενός αστυνομικού. Δεν υπάρχει λόγος συζήτησης όταν δημόσια ηγετικά πρόσωπα τάσσονται υπέρ του πανεπιστημιακού ασύλου, τη στιγμή που εργαζόμενοι των πανεπιστημίων παίζουν με τους φόβους τους κάθε βράδυ. Προτείνουν μάλιστα τη δημιουργία ομάδων προστασίας από τις νεολαίες κομμάτων. Πως; ; ;

Να μιλήσουμε για τα κίνητρα που δίνονται σε νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά; Να πούμε ότι στην εποχή μας φοβόμαστε να παντρευτούμε, να γεννήσουμε και να μπούμε στο σπίτι με το ταίρι μας για οικονομικούς λόγους; Ας έρθω στην προσωπική επαγγελματική εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός, που χρωστάνε κάθε χρόνο σε χιλιάδες συναδέλφους αρκετές χιλιάδες ευρώ, από την πρόσθετη διδασκαλία και τους ωρομισθίους. Πήρανε οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί τα περασμένα Χριστούγεννα δόση από τη σεζόν 2004-2005… Τι λέμε τώρα… Στη φορολογική δήλωση όμως δηλώνουμε τα χρήματα που δεν πήραμε ποτέ, αλλιώς θα μας πούν φοροφυγάδες. Άρα ποιος είναι ο 1ος διδάξας της κλεψιάς; Δεν γνωρίζω βέβαια και για άλλα επαγγέλματα τα παράπονα των εργαζομένων, αλλά θα χρειαζόμουν χιλιάδες σελίδες να τελειώσω το άρθρο. Να αναφερθούμε τις συντάξεις του λαού και για το αν θα βγει ποτέ στη σύνταξη η γενιά μας και για το γεγονός ότι από τη στιγμή που βγαίνουν στη σύνταξη κάνουν πολλούς μήνες να πάρουν τον 1ο μισθό; Να πούμε για ασφαλιστικά ταμεία όπως ΙΚΑ ΤΕΒΕ κλπ; Θα χάσουμε την μπάλα από τα άπειρα παραδείγματα κακομεταχείρισης των πολιτών από υπαλλήλους. Να πάμε στον αθλητισμό, όπου έχουμε το πιο προβλέψιμο πρωτάθλημα του πλανήτη, το πρωτάθλημα με τις περισσότερες ομάδες σε μία πόλη μακράν του 2ου με διορισμένο πρωταθλητή, με ομάδες δορυφόρους, με ομάδες που χρωστάνε και δεν πέφτουν γιατί είναι διαβρωμένο το σύστημα κυρίως από τις μεγάλες ομάδες του κέντρου. Έχουμε την κρατική τηλεόραση να κάνει προτάσεις μαμούθ σε συγκεκριμένες ομάδες, χωρίς να υπάρχει ανταγωνιστής στην τιμή που καταθέτει. Έχουμε υποθέσεις ντόπινγκ, λες και δεν ξέρουμε ότι ούτε ένας αθλητής δεν είναι καθαρός σε συγκεκριμένα αθλήματα, μέσα στη δίνη της βιομηχανίας των αθλητών ρομπότ. Να πούμε για την ερήμωση της επαρχίας λόγω ανεργίας και υπερφόρτωσης των κέντρων; Να αναφέρουμε την ιστορική γνώση των Ελλήνων; Να πούμε για την παιδεία μας και τον τρόπο που διδάσκονται την ιστορία και με τα διαστρεβλωμένα βιβλία του δημοσίου. Για να φτάσει σε σημείο η Ρεπούση και η κάθε Ρεπούση να βγάζει τέτοιο βιβλίο φανταστείτε τι γίνεται με την υπόθεση παιδεία και σε ποιών τα χέρια είμαστε…

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι τα εξής. Το μπάχαλο της Ελλάδας κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι. Υπάρχει σχέδιο διαστρέβλωσης της ιστορίας και απόσβεσης κάθε στοιχείου μνήμης που ενοχλεί τους αρμοδίους. Τα νομοσχέδια γίνονται σκληρά μόνο για τους μικρούς και το ρεύμα από την απεργία της ΔΕΗ δεν έκλεισε για όλους… Ότι καλό έκαναν οι πρόγονοί μας το πετάμε, δεν το μαθαίνουμε καν και δημιουργούμε εθνικούς ευεργέτες που ο σκοτεινός τους ρόλος υπήρξε εντελώς αντίθετος από αυτό που μας πλασάρουν. Όμως δυστυχώς εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε προβατάκια για να τα πάρουμε τα πράγματα αδιαμαρτύρητα, αλλά και γι’ αυτό μερίμνησαν κάποιοι, ώστε να φαίνεται ότι όλα πάνε καλά και τις υγιείς φωνές να τις φιμώνουν. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στο τρόπο που διεκδικούμε κάτι από βουλευτές, γιατρούς, νομάρχες κλπ. Αντί να απαιτούμε γινόμαστε σκυλάκια τους, πολλές φορές έμμισθα. Όλες οι αρετές του Ελληνισμού όπως ομαδικές προσπάθειες, ομαδικοί χοροί, υψηλός βαθμός κοινωνικότητας και άλλες πολλές παίρνουν μεθοδευμένα την κατιούσα μέσω διαφόρων ερεθισμάτων από τα κέντρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης, όπου μαζέψανε όλο τον κόσμο για να τον βυθίσουν στη μιζέρια των μεγαλουπόλεων, να τον βάλουν να δουλεύει περισσότερες ώρες με λιγότερα χρήματα, να μην έχει χρόνο να σκεφτεί καν τα προβλήματα από τις καθημερινές σκοτούρες, να χρεώνεται με τρελά δάνεια, τα οποία δεν τα αποπληρώνει ποτέ και τελικά να ζει για να ζει. Έτσι τους έχουν όλους αλυσοδεμένους και τους δείχνουν μόνο αυτά που θέλουν, μέσω τηλεοπτικών σκουπιδιών και ρουφιάνων δημοσιογράφων που υποστηρίζουν άρρωστες θέσεις με αυτοσκοπό την τηλεθέαση, πλην ελαχίστων. Δεν θα μας πείσετε όμως κύριοι(…) ότι αυτά που γίνονται στα κέντρα πρέπει να υιοθετηθούν από την πληγωμένη ελληνική επαρχία.

Να έρθουμε τώρα στον ποντιακό ελληνισμό που ζει εντός των συνόρων. Τα στεφάνια στον Κεμάλ δίνουν και παίρνουν. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας παίρνει τον δρόμο της χωρίς την συγκατάθεση του κράτους. Οι γείτονές μας τραβούν το αυτί του πρωθυπουργού μας για τα μνημεία γενοκτονίας από εμάς κι εμείς καταθέτουμε στεφάνια και κοιτάζουμε τους Ποντίους καθαρά ψηφοθηρικά. Ο οργανωμένος Ποντιακός χώρος δεν εμπνέει κανέναν. Η μητρόπολη Θεσσαλονίκη κάνει μονίμως εκδηλώσεις μνήμης χωρίς να συμπλέουν οι 2 ομοσπονδίες. Η προχειρότητα είναι διάχυτη σε καλλιτέχνες, συλλόγους, χοροδιδασκάλους και ανθρώπους ομοσπονδιών. Τα σεμινάρια από ειδικούς λίγα, ο κάθε ημιμαθής είναι ειδικός και το συμμάζεμα και η συγκεκριμενοποίηση της Ποντιακής λαογραφίας δεν βρίσκει τον δρόμο του. Τα κασέ των καλλιτεχνών απλησίαστα για κάποιους συλλόγους επαρχίας, τα ποσά των προσκλήσεων ανεβαίνουν σε τρελά επίπεδα, ο κόσμος αποστασιοποιείται από την Ποντιακή νύχτα των κέντρων, η βιωσιμότητα των συλλόγων της επαρχίας περνάει κρίση (σύλλογοι που έχουν πολλά περισσότερα προβλήματα από τους αντίστοιχους των κέντρων) και η νεολαία χάνει την γλώσσα και τα βιώματα, χωρίς να απασχολεί κανέναν το πώς θα προσελκυσθεί και θα μπολιαστεί με παραδοσιακές παραστάσεις ώστε να αναλάβει αύριο υπεύθυνα την σκυτάλη. Οι νέοι καλλιτέχνες μαθαίνουν από πολύ μικροί να ακολουθούν τα ινδάλματά τους, ώστε να πληρώνονται από 12 χρονών, να ζήσουν από τα ποντιακά σε όλη τους την ζωή, χωρίς καν να κυνηγήσουν μια ευκαιρία για άλλη δουλειά, να γίνουν καλοί ώστε να ανέβει το κασέ τους και να βγάζουν πολλά σε λίγα χρόνια και να μην παίζουν σε συλλόγους αν δεν παίρνουν ικανοποιητικά χρήματα. Να μιλήσουμε για τους παραδοσιακούς γάμους; Σήμερα όλοι οι γάμοι είναι ίδιοι απανταχού της Ελλάδος. Θεαματική είσοδος και μπλουζ ξενόφερτο (και καλά σαν το αγαπημένο κομμάτι του ζευγαριού), ανθοδέσμη (ξενόφερτο), συρτό και μετά ζεμπεκιές κλπ. Είσαι δεν είσαι σε ποντιακό γάμο δεν ξέρεις. Είναι λογικό πάντως, αφού στην άγνοιά μας γινόμαστε έρμαια των μαγαζιών και της μόδας που μας πλασάρουν, χωρίς ποτέ να μας ρωτήσουν αν μας συγκινεί.

Οι τρόποι αντίδρασης είναι πολλοί και εύκολοι στη σκέψη αλλά δύσκολοι στην υλοποίηση. Να υπάρχει ανήσυχο πνεύμα, να διαβάζουμε, να συνεργαζόμαστε, να παραδεχόμαστε τα λάθη μας, να ρίξουμε τον εγωισμό μας, να οργανωθούμε επιτέλους γύρω από κάποιον υγιή πυρήνα, να δημιουργήσουμε σεβαστούς θεσμούς και να υπάρχει ανελέητο κυνηγητό σε αυτούς που προσπαθούν να καπηλευτούν και να κουκουλώσουν καταστάσεις, κρύβοντας το φως που προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια. Να αγαπήσουμε επιτέλους την αλήθεια και να αφήσουμε το φως να απλωθεί παντού, γιατί ως Έλληνες και ως Πόντιοι πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι σε αυτήν την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΗΗ . . .

Γενοκτονία ή πανυγήρι;

Τελικά κάτι δεν πάει καλά με εμάς τους Ποντίους ως προς την ημέρα μνήμης. Τα τελευταία χρόνια ξεφύτρωσαν σχήματα γενοκτονίας από τις καλλιτεχνικές συνεργασίες στον χώρο μας. Έχουμε ακούσει για τραγουδιστές γενοκτονίας, σχήματα γενοκτονίας χιλιάδων ευρώ, έχουμε δει χορευτικά σε εκδηλώσεις γενοκτονίας να χορεύουν ακόμη και καρσιλαμά, τελευταία παίζουνε τονγιαλίδικο και ούτσαϊ γενοκτονίας, καθώς και τον χορό της μαμής και το τσίπουλ τσίπουλ επίσης για την γενοκτονία. Όλα αυτά που σας μεταφέρω δεν είναι από άσχετους «περεκεντέδες», αλλά από καταξιωμένους καλλιτέχνες και κορυφαίους χοροδιδασκάλους στο Ποντιακό στερέωμα. Λεπτομέρειες και ονόματα δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούν, αλλά γεγονός είναι ότι όλα αυτά σε συνάρτηση με την πλήρη εμπορευματοποίηση του χώρου μας, για την οποία θα αναφερθώ παρακάτω, δεν θυμίζουν σε τίποτα ημέρα μνημοσύνης ούτε προξενούν το ανάλογο ύφος σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Κατ’ αρχήν ακόμα και σε ημέρα μνήμης τα μεροκάματα είναι παχυλά… Από ανθρώπους μάλιστα που στα σκυλοποντιακά μαγαζιά της «μητρόπολης» Θεσσαλονίκης όταν δεν «βγουν» τα μαγαζιά, τους δίνουν οι νεκροθάφτες της Ποντιακής μούσας- μόνο τις βενζίνες τους και από συλλόγους της επαρχίας (που κατά τη γνώμη μου αντιστέκεται όσο μπορεί στις ασχήμιες της Αθήνας και Θεσσαλονίκης) ζητάνε μεροκάματα τρελά ακόμα και όταν βρέχει και δεν γίνεται το γλέντι. Ούτε η ημέρα μνήμης τους σταματάει αυτούς…

Μήπως οι σύλλογοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τα ινδάλματά τους, να μην είναι έρμαια των τυχάρπαστων που το παίζουν ειδήμονες του χώρου και να είναι προσεκτικότεροι στις επιλογές τους;

Αν θέλουμε οι Πόντιοι να μας πάρουν οι υπόλοιποι στα σοβαρά, το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να σεβαστούμε τους προγόνους μας και τους εαυτούς μας. Αν θέλουμε να μιλάμε για ημέρα μνήμης και αναγνώριση της Γενοκτονίας θα πρέπει να συνεργαστούν(…) οι πολύκροτες ομοσπονδίες μας και να μην κάνουν ΠΑΝΤΑ ξεχωριστές εκδηλώσεις. Βέβαια αυτό για να γίνει πρέπει να σταματήσει επιτέλους το πολεμικό κλίμα ανάμεσά τους και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας επιτέλους οι Πόντιοι για κάποιες Πανανθρώπινες αξίες, πέρα από κόμματα και φιλοδοξίες.

Τελικά τις εκδηλώσεις μας τις δίνουμε ότι χαρακτήρα θέλουμε εμείς, εκτός αν είμαστε έρμαια άλλων. Με αυτή την βάση λοιπόν, μάλλον δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως την σημασία μιας 19 Μαΐου και καλό θα ήταν να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες μας και τις προτεραιότητές μας.

Εμείς οι Σερραίοι παρόλο που κάποιοι μας θεωρούν κατώτερους Πόντιους, και παρά τα όποια προβλήματα που υποστήριξαν κάποιοι ότι έχουμε ανάμεσά μας, θαρρώ πως επιτύχαμε τον μέγιστο βαθμό συνεργασίας με καθόλου αμελητέο αποτέλεσμα: Να ζωντανέψουμε την 19η Μαΐου στην πόλη μας για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, δίνοντας το ανάλογο ύφος σε μια εκδήλωση που έφερε κλίμα μνημοσύνης και διεκδίκησης στα τοπικά μας δρώμενα την 19η Μαΐου.

Καρακασίδης Σάββας

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

08-07-2008: “Τιμητική εκδήλωση για τον κοσμοναύτη ελληνικής καταγωγής Θεόδωρο Γιουρτσίχιν - Γραμματικόπουλο”

Ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης τίμησε σήμερα το πρωί τον πρώτο ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη Πόντιο ομογενή από τη Ρωσία, Θεόδωρο Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλο, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχιακό Μέγαρο της πλατείας Κοτζιά.

Ο κ. Κακλαμάνης του απένειμε τιμητική πλακέτα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προώθηση των αξιών του οικουμενικού ελληνισμού και τις κατακτήσεις της ελληνικής ομογένειας. Από την πλευρά του ο κ. Θεόδωρος Γιουρτσίχιν - Γραμματικόπουλος χάρισε δύο κάδρα με φωτογραφίες στο Δήμαρχο Αθηναίων.

Στο πλαίσιο της βράβευσης του ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη, ο Δήμαρχος Αθηναίων, τόνισε μεταξύ άλλων:

"Βάζοντας στη βαλίτσα σας την ελληνική σημαία, βάζετε και έναν λαό ολόκληρο και τον ταξιδεύετε εκεί όπου δεν έχει τη δυνατότητα να πάει. Γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε και πρεσβευτή της χώρας μας στο διάστημα. Στο πρόσωπό του τιμούμε και ολόκληρη της ελληνική ομογένεια και ειδικά ένα από τα πλέον ηρωικά της κομμάτια, αυτό του Ποντιακού Ελληνισμού. Η συλλογική μας μνήμη καθορίζει και τη συλλογική μας ταυτότητα. Και είναι πάντα προτιμότερο να γνωρίζουμε ποιοι ήμασταν και τι περάσαμε για να ορίσουμε καλύτερα ποιοι θέλουμε να γίνουμε και που θέλουμε να φτάσουμε".

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων, η οποία εκ μέρους του προέδρου της, κ. Δημήτριο Τομπουλίδη, ευχαρίστησε θερμά τον Δήμαρχο Αθηναίων.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Δήμαρχος Αθηναίων πρότεινε στην αντιπροσωπεία της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. τη διοργάνωση πορείας για τη Γενοκτονία των Ποντίων στην Αθήνα, αντίστοιχη με εκείνες που πραγματοποιούνται σε άλλες πόλεις, όπως τη Μόσχα, προκειμένου όλοι οι Έλληνες και κυρίως η νέα γενιά να γνωρίσουν και να ενθυμούνται αυτό το σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Οι δύο πλευρές θα συζητήσουν και το ενδεχόμενο να ενταχθεί από του χρόνου στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ του Αττικού Άλσους μια βραδιά αφιερωμένη στην Ποντιακή μουσική.

Η Διεθνής Συνομοσπονδία Ποντίων τίμησε τον Θεόδωρο Γιουρτσίχιν Γραμματικόπουλο


Με μία ειδική εορταστική βραδιά, χθες το βράδυ, στο πλαίσιο του έκτακτου συνεδρίου της, που διεξάγεται από το περασμένο Σάββατο και ολοκληρώνεται σήμερα στην Αθήνα, η Διεθνής Συνομοσπονδία Ποντίων Ελλάδος (ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ) τίμησε ένα δικό της «παιδί», τον Πόντιο «Γκαγκάριν», όπως τον αποκαλούν, τον κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν Γραμματικόπουλο.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, ο υφυπουργός Εξωτερικών και αρμόδιος σε θέματα Απόδημου Ελληνισμού Θεόδωρος Κασσίμης, ο γενικός διευθυντής της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού Γιάννης Κυπαρισίδης, ο πρώην Γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού Γρηγόρης Νιώτης, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέλη του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και των ποντιακών οργανώσεων.

Ειδικός προσκεκλημένος και βασικός ομιλητής της βραδιάς ήταν ο διακεκριμένος φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος.

«Απόψε τιμούμε τον συμπατριώτη μας που ανέβασε στα άστρα τον ποντιακό ελληνισμό», είπε ο πρόεδρος της ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ Δημήτρης Τομπουλίδης τονίζοντας ότι μόνο ενωμένοι οι Έλληνες του κόσμου θα μεγαλουργήσουν, βάζοντας ψυχή και λεβεντιά.

«Εδώ είμαστε όλοι Έλληνες», είπε στον χαιρετισμό που απηύθυνε ο κ. Κασσίμης επισημαίνοντας ότι μας τιμά όλους η παρουσία και οι πράξεις του Θεόδωρου Γιουρτσίχιν Γραμματικόπουλου. Ενός ανθρώπου που μας έκανε όλους περήφανους γιατί πετώντας για την άλλη πατρίδα του, στο διάστημα, κουβάλαγε μέσα στη ψυχή του την Ελλάδα και πάνω από όλα ήταν περήφανος και το έλεγε.

Ο κ. Κασσίμης σε ανάμνηση της βραδιάς προσέφερε στον κοσμοναύτη ένα κλασικό αντίγραφο με το έμβλημα της ελληνικής πολιτείας.

Ο υφυπουργός συνεχάρη επίσης τους πρωτεργάτες του συνεδρίου αλλά και όλα τα μέλη τω ποντιακών οργανώσεων ανά τον κόσμο που έκαναν, όπως είπε, την τελευταία διετία πολύ μεγάλα βήματα για την ένωση των Ποντίων σε διεθνές επίπεδο.

Στην σημασία της ένωσης των δυνάμεων όλων των Ποντίων, ένα εγχείρημα που άρχισε το 2006 και υλοποιείται στο παρόν έκτακτο συνέδριο, αναφέρθηκε και ο κ. Νιώτης συγχαίροντας τους συντελεστές.

Μια «περιήγηση» στο διάστημα, έτσι όπως «φαίνεται» μέσα από τις επιστημονικές ανιχνεύσεις με τα ισχυρότατα σήμερα δορυφορικά τηλεσκόπια της ΝΑΣΑ, προσέφερε ο καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος, στην ομιλία του, με θέμα «Από τον Ίκαρο στην Κοσμολογία».

Μια γεύση από το εξάμηνο που έζησε στην εξάμηνη παραμονή του στο διάστημα, έδωσε αναλυτικά μέσα από την προβολή εικόνων, ο τιμώμενος κοσμοναύτης, ο οποίος εξέφρασε το όνειρό του στο επόμενο διαστημικό ταξίδι Ελλάδα και Ρωσία να δουλέψουν μαζί. Ο ίδιος εξέφρασε και ένα παράπονο προς την Ελλάδα που, όπως είπε, δεν εκτιμά όσο θα έπρεπε το δυναμικό του ποντιακού ελληνισμού εδώ.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ


Η Thea και η Sano Halo είναι ούτως ή άλλως κορυφαίες Ελληνίδες. Η χορήγηση σ΄ αυτές της ελληνικής υπηκοότητας είναι μια πολιτική πράξη ήθους, αλήθειας και δικαιοσύνης

Kύριε Υπουργέ

Επιθυμώ να σας θέσω ένα θέμα, που το θεωρώ θέμα ΤΙΜΗΣ για την Ελλάδα, την πατρίδα μου.

Όταν οι πρόγονοί μου ( ήταν πολύ λιγότεροι από τους μισούς) σώθηκαν από την τουρκική Γενοκτονία του Κεμάλ και ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σήμερα, 90 περίπου χρόνια μετά από αυτό το «Ολοκαύτωμα εν ροή», θα αναγκαζόμουν εγώ ένας από τους επιβιώσαντες της Γενοκτονίας, να ζητώ από τον υπουργό των Εσωτερικών της Πατρίδας μου, να πράξει το αυτονόητο:

Να δώσει την Ελληνική υπηκοότητα στις δυο ιέρειες της Ποντιακής Εθνικής μνήμης, στην μητέρα Σάνο που επιβίωσε μεταξύ ελαχίστων συγχωριανών της μέσα από τις λευκές πορείες θανάτου προς την Ανατολή και στην κόρη Θέα Χάλο που μ’ εκείνο το μοναδικό της βιβλίο «Ούτε τ’ όνομά μου» που συγκλόνισε πριν από λίγα χρόνια τις Η.Π.Α., περιέγραψε με μοναδικό τρόπο αυτή την εμπειρία της, οδηγώντας στη συνέχεια σε σειρά αναγνωρίσεων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από πολιτειακά κοινοβούλια των ΗΠΑ. Και στα χρόνια που ακολούθησαν, έκανε σκοπό της ζωής της να κάνει σ’ όλο τον κόσμο γνωστό το έγκλημα, φτάνοντας μέχρι το Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τα μελέτη των Γενοκτονιών (I.A.G.S.), που το Νοέμβριο του 2007 πείστηκε από τα σημαντικά τεκμήρια που κατέθεσε και προχώρησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας. Ελπίζω εσείς και οι σύμβουλοί σας να καταλαβαίνετε για τη σημασία αυτού του γεγονότος.

Εμείς οι επιζήσαντες της Γενοκτονίας κύριε υπουργέ, δεν ζητάμε εκδίκηση.

Ζητάμε μόνο την αναγνώριση του εγκλήματος από τον δολοφόνο, ως μια ελάχιστη εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθούν ανάλογα εγκλήματα στο μέλλον.

Γιατί αν ο Kεμάλ και τα όργανά του λογοδοτούσαν για τα εγκλήματά τους, μην αμφιβάλετε ότι δεν θα υπήρχε ούτε Γολοντομόρ των Ουκρανών, ούτε εβραϊκό ολοκαύτωμα.

Εμείς, οι δίκαιοι, που αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας, στην ουσία αγωνιζόμαστε για την αποτροπή των επόμενων Γενοκτονιών.

Και σε αυτή την προσπάθειά μας, θέλουμε όχι αντίπαλο, αλλά συμπαραστάτη το κράτος δικαίου το ελληνικό!

Πριν από ένα μήνα περίπου κύριε Υπουργέ ήμουν σε μια πραγματικά κορυφαία εκδήλωση - ως προς το περιεχόμενο, τους στόχους και το αποτέλεσμά της - φορέων του ποντιακού ελληνισμού στην Κομοτηνή, στην ημερίδα «Τρεις Γενοκτονίες, Μια Στρατηγική».

Αισθάνθηκα ντροπή και αηδία κύριε Υπουργέ, ακούγοντας τη Thea Halo, αυτή την πραγματικά μεγάλη Ελληνίδα και άνθρωπο, να ζητά να χορηγηθεί η ελληνική υπηκοότητα σ΄ αυτή και στην -98χρονη σήμερα- μητέρα της. Τη μητέρα της, την οποία ο παριστάμενος τ. Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης χαρακτήρισε «Διαχρονικό σύμβολο του θριάμβου της ζωής και της ελευθερίας απέναντι στο ρατσισμό και τη βία, που στέκεται δίπλα στην Άννα Φρανκ, ως ισοδύναμο σύμβολο αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα»

Έτσι απαντούν οι πολιτικοί κύριε Υπουργέ.

Δεν περιμένουν να τους το ζητήσει κανείς, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Δεν σας το ζητάμε λοιπόν, έχετε υποχρέωση, χωρίς καμιά πρόφαση, χωρίς καμιά καθυστέρηση, να χορηγήσετε άμεσα την ελληνική υπηκοότητα στη Thea και στη Sano Halo.

Αναμένουμε με αγωνία να πράξετε το αυτονόητο.

Αναστάσιος Καζαντζίδης

Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος