Αυτή την παροιμία χρησιμοποιούσαν οι παπούδες μας στον Πόντο, για να μας δείξουν ότι ο Τούρκος έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, τα οποία δεν αλλάζουν, όπως δεν αλλάζει και η συμπεριφορά του λύκου, ακόμα και αν αλλάξει το δέρμα του και ενδυθεί προβιά αρνιού!
Γιατί το λέμε αυτό;
Οι Τούρκοι, καθοδηγούμενοι φυσικά από τις ηγεσίες τους, διέπραξαν τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής από το 1914 μέχρι το 1923. Δηλαδή, κατέσφαξαν τους Έλληνες, του Αρμενίους και τους Ασσυρίους-Χαλδαίους, χωρίς υπάρξουν φωνές εναντίωσης σε αυτό από την κοινωνία, εξ ου και η γενίκευση περί Τούρκων και της συμπεριφοράς τους.
Ενώ μας ξεκλήρησαν εμάς τους Χριστιανούς, από το 1924 άρχισαν την πολιτική γενοκτονίας των μουσουλμανικών πληθυσμών της Τουρκίας, δηλαδή των Κούρδων, των Βοσνίων, των Τσερκέζων, των Λαζών, των Αράβων και των άλλων φυλών που κατοικούν στην Ανατολή. Και όταν μιλάμε για γενοκτονία, τη φορά αυτήδεν μιλάμε για φυσική αλλά για εθνοτική και πολιτισμική γενοκτονία.
Οι Κούρδοι αντέδρασαν και επανεστάτησαν αλλεπάληλλες φορές στις πολιτικές αυτές, με τελευταία επανάσταση αυτήν του ΡΚΚ, που άρισε το 1976 και από το 1984 έχει πάρει τη μορφή ένοπλης εξέγερσης.
Ενώ συνεχίζεται η εξέγερση των Κούρδων, το τουρκικό κράτος καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την πολιτιστική και εθνοτική αφομοίωσή τους. Οι προσπάθειες αυτές μεταφράζονται σε πυρπόληση 4.000 κουρδικών χωριών τη δεκαετία του 1990 και εκπατρισμό 3-5 εκατομμυρίων Κούρδων από τις τρισχιλιόχρονες πατρογονικές τους εστίες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να εγκατασταθούν σε περιοχές εκτός του τουρκικού Κουρδιστάν. Έτσι, το τουρκικό κράτος θεωρούσε ότι θα λύσει το Κουρδικό, αφού ο εκπατρισμός αναγκαστικά οδηγεί στην αφομοίωση και την πολιτισμική-εθνοτική γενοκτονία.
Ενώ διαρκούσε αυτή η διαδικασία, σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε στο ANKA ο κουρδικής καταγωγής πρώην υπουργός Επικρατείας της 54ης τουρκικής κυβέρνησης, Salim Ensarioğlu, το 1997, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, είχε προτείνει στην κυβέρνηση να ληφθούν μέτρα για να περιοριστεί η πληθυσμιακή έκρηξη των Κούρδων
Σύμφωνα με τον Ενσαρίογλου, το ΣΕΑ είχε εκπονήσει μελέτη σύμφωνα με την οποία, αν δεν ληφθούν από την τουρκική κυβέρνηση μέτρα, ο πληθυσμός των Κούρδων το 2025 θα αποτελεί το 50% του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της χώρας και του έθνους! Στη συγκεκριμένη "πρόταση" του ΣΕΑ, που προβλεπόταν η επιβολή ποινής σε κάθε κουρδική οικογένεια που θα έκανε περισσότερο από τρια παιδιά, ο Ενσαρίογλου δεν έβαλε την υπογραφή του, γι' αυτό και προγράφηκε από το γνωστό σε όλους μας βαθύ κράτος της Τουρκίας.
Οι δηλώσει του Ενσαρίογλου έχουν ως εξής:
"Ήταν το έτος 1997. Τότε η Τανσού Τσιλέρ ήταν στην Ιταλία. Εμείς είχαμε υπουργικό συμβούλιο. Είχαν ληφθεί οι αποφάσεις της 28ης Φεβρουαρίου. Την περίοδο εκείνη είχαμε προβλήματα. Ήλθαν στο υπουργικό συμβούλιο οι αποφάσεις του ΣΕΑ. Τις έρριξα μια ματιά και είδα ότι υπήρχαν μερικές εκθέσεις-αναφορές. Δεν υπολόγιζαν την πολιτική εξουσία. Σε μια έξθεση-αναφορά υπήρχαν βαριές κατηγορίες ενατνίον νομαρχών και εναντίον της ίδιας της βουλής. Τους κατηγορούσαν ότι δεν έκαναν τα καθήκοντά τους. Υπήρχαν κατηγορίες που μπορούσαν να χαρακτηριστούν προσβλητικές και άκρως απαξιωτικές. Έγραφε ότι η πολιτική εξουσία δεν κάνει τη δουλειά της. Σαν να έγινε πραξικόπημα και ήλθαν να μας κυβερνήσουν αξιωματικοί με πολιτικά. Σε κάποιο σημείο της έκθεσης γίνεται αναφορά στον πληθυσμό των Κούρδων. Η έκθεση έλεγε ότι το 2010 οι Κούρδοι θα αποτελούν το 40% του πληθυσμού της Τουρκίας και το 2025 το 50% και ότι το θέμα αυτό είναι μεγάλη απειλή για την Τουρκία. Έγραφε μάλιστα ότι οι Κούρδοι ενσυνείδητα κάνουν πολλά παιδιά (για να νικήσουν με τον πληθυσμό τους τους Τούρκους, σ.τ.μ.) και ζητούσε την επιβολή ποινών σε όσες οικογένειες έκαναν περισσότερο από τρια παδιά".
Συνεχίζοντας ο Ενσαρίογλου λέει:
"Εγώ, εαν αποδεχόμουνα μια τέτοια απόφαση, θα θεωρούσα τον εαυτό μου ένοχο. Είπα στο υπουργικό συμβούλιο ότι όσοι το υπογράφουν, υπογράφουν το διαχωρισμό Τούκρων και Κούρδων με φυλετικά κριτήρια. Δεν το υπέγραψα. Μου πρότειναν "Να το διορθώσουμε" και δεν δέχτηκα. Έτσι η έκθεση του ΣΕΑ δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Από τότε άρχισαν τα προβλήματά μου. Το όνομά μου μπήκε πρώτο σε μια κατάσταση προγραφών (Andıç) που κατήρτησε το ΣΕΑ το 1998. Φανταστεί ότι σε εκείνη την κατάσταση το όνομα της Λεϋλά Ζάνα ήταν τέταρτο. Όμως δεν μετανοιώνω. Μέχρι να πεθάνω θα είμαι αντίθετος στη διάκριση ανάμεσα σε Τούρκους και Κούρδους".
Τέλος, ο πρώην υπουργός, αναφερόμενος στις εξελίξεις γύρω από το Κουρδικό, που τρέχουν, είπε ότι Η Τουρκία θα πρέπει να προσεγγίσει με άλλη φιλοσοφία το ζήτημα. Συγκεκριμένα ο Ενσαρίογλου είπε:
"Ο πρόεδρος του κράτους, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, η κορυφή του κράτους, θα πρέπει να πάρουν μαζί τους δυο γραφειοκράτες-αξιωματούχους και να εργαστούν ειλικρινά πάνω στο θέμα. Δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα καμία σοβαρή εργασία πάνω στο θέμα. Εμείς ακόμα απευθυνόμαστε στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Μπαρζανί για το θέμα. Θα πρέπει να συνομιλήσουμε με τον Οτζαλάν και με τα άλλα στελέχη, τον Μουράτ Καραγιλάν, τον Ζουμπεΐρ Αϋντάρ και τον πρόεδρο του BDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, για βρεθεί λύση στο θέμα. Θα πρέπει να τους ρωτήσουμε: "Τί θέλετε από την Τουρκία για να σταματήσουν, για να σιγήσουν τα όπλα; Από την πλευρά τυος οι εκπρόσωποι της Τουρκίας να πουν "Αυτό σας το δίνουμε, αυτό δεν σας το δίνουμε". Μετά ας εξηγηθούν αυτά στην κοινή γνώμη, για να δούμε αν θα τα αποδεχτεί ή όχι. Έτσι θα σιγήσουν τα όπλα. Μέχρι στιγμής ποτέ δεν το κάναμε αυτό, γι' αυτό το λόγο κάθε φορά μιλάνε τα όπλα. Έτσι όπως το πάνε, θα συνδεθούν οι παραχωρήσεις και τα δικαιώματα που θα δοθούν στους Κούρδους με την ένοπλη δράση. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο πολύ κάνεις χρήση των όπλων, τόσο περισσότερα δικαιώματα κερδίζεις. Αυτό δεν είναι σωστό."
Οι δηλώσεις του Ενσαρίογλου έχουν την πολιτική τους σημασία για την πορεία του Κουρδικού.
Η αποκάλυψη, όμως, που αφορά στην πρόταση του ΣΕΑ για την επιβολή ποινών στις οικογένειες των Κούρδων που κάνουν πάνω από τρια παιδιά, αποτελεί απόδειξη της νοοτροπίας που συνεχίζει να είναι κυρίαρχη στο τουρκικό κράτος για το χειρισμό και την διαχείριση ζητημάτων που αφορούν τον "άλλον" από τους Τούρκους. Είναι η πολιτική της γενοκτονίας, που συνεχίζει να αναπαράγεται από το τουρκικό κράτος και από την ίδια την κοινωνία, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής από τους Τούρκους.
Πηγή: Milliyet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου