Παρουσίαση του βιβλίου «Ο Ζώρας του Πόντου»

Ένα ιδιότυπο μνημόσυνο παρουσία 800 φίλων του

Ένα ξεχωριστό βιβλίο, που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του Πόντιου ευεργέτη Ζώρα Μελισσανίδη, παρουσιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας στην Ένωση Ποντίων Νίκαιας και Κορυδαλλού, παρουσία περισσότερων από 800 παρευρισκομένων. Το βιβλίο, «Ο Ζώρας του Πόντου», του δημοσιογράφου της ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ, Τάσου Κοντογιαννίδη, αποτελεί τη βιογραφία του Γιώργου Μελισσανίδη, τα πασίγνωστου και αείμνηστου Ζώρα, όπου περιγράφεται η περιπέτειά του, ο Ξεριζωμός, η μεγάλη προσφορά του στη φτωχολογιά, στον πολιτισμό και στην παράδοση και η καταξίωσή του στον ποντιακό ελληνισμό.

Για το βιβλίο μίλησαν ο μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, ο στιχουργός - συγγραφέας Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο ηθοποιός Νίκος Ξανθόπουλος, ο εκδότης Ηλίας Λιβάνης και ο συγγραφέας του βιβλίου, Τ. Κοντογιαννίδης, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Γιάννης Διαμαντίδης, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Τάσος Νεράντζης, ο καθηγητής Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας και  πρόεδρος της ΠΟΕ, Γιώργος Παρχαρίδης, ο καθηγητής πανεπιστημίου, Κώστας Φωτιάδης, ο πρόεδρος του ιδρύματος Παναγία Σουμελά, οδοντίατρος Γιώργος Τανιμανίδης και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτης Ψωμιάδης. Ευχαριστήριο χαιρετισμό απηύθυνε ο γιος του αείμνηστου Ζώρα και πρόεδρος του ομίλου Aegean και της Ευξείνου Λέσχης Αθηνών, Δημήτρης Μελισσανίδης.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Σάββας Καλεντερίδης, Γενικός Γραμματέας της Ευξείνου Λέσχης Αθηνών.
«Σε πάω ρε μάγκα» είπε μιλώντας για τον Ζώρα ο κ. Ψωμιάδης και συμπλήρωσε ότι «ήταν μάγκας, κιμπάρης, αξιοπρεπής, τίμιος, πατριώτης, πέντε λέξεις παρεξηγήσιμες σήμερα». Σημείωσε παράλληλα ότι υπήρξε ένας αξιέπαινος Πόντιος, όπως άλλωστε όλοι οι Πόντιοι, οι οποίοι «μεγαλούργησαν όπου και αν εγκαταστάθηκαν, γιατί είχαν πίστη στην Πατρίδα και τη χριστιανοσύνη».
Ο κ. Μελισσανίδης στο χαιρετισμό του ευχαρίστησε θερμά τον συγγραφέα και τον στρατηγό Σαμψών Νικόλαο, διότι χωρίς το πολύτιμο υλικό που συγκέντρωσε όλα αυτά τα χρόνια το βιβλίο δεν θα μπορούσε να είχε γραφτεί. Απευθυνόμενος στο πλήθος του κόσμου που παρευρέθηκε στην παρουσίαση, τόνισε πως «η παρουσία σας εδώ αποτελεί απόδειξη ότι οι πράξεις του Ζώρα έπιασαν τόπο».
Ο μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος υπογράμμισε ότι το βιβλίο είναι ένα πνευματικό απόκτημα για τις επόμενες γενιές, ένα συναξάρι, όπως είπε, ενώ σημείωσε πως μαζί με τον Ζώρα τιμούνται και όλοι οι Πόντιοι. Επεσήμανε επίσης ότι η επιλογή του χώρου είναι η πιο σωστή, καθώς η Ένωση Ποντίων Νίκαιας και Κορυδαλλού ήταν οικείος χώρος για τον Ζώρα, ήταν το σπίτι του.
Ο κ. Παπαδόπουλος, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στην Πόντια μητέρα του και στις θυσίες που έκανε, σημείωσε: «Τρέφω μεγάλο θαυμασμό για τον ποντιακό πολιτισμό, όχι μόνο λόγω της μητέρας μου. Έχουν μια δύναμη που δεν νικιέται». Όπως υπογράμμισε, «ο Ζώρας δεν ήθελε το άδικο να πνίγει το δίκαιο» και τον χαρακτήρισε «γελαστό άγιο», που «διαισθανόταν τον καημό του κοσμάκη και έτρεχε να βοηθήσει σιωπηλά».
Ο Νίκος Ξανθόπουλος, ένας ζωντανός θρύλος για τους Ποντίους και για ολόκληρο τον Ελληνισμό, που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό, αφού έκανε αναφορά στη ματωμένη ιστορία της οικογένειάς του από την Κερασούντα και το Ακνταγ-ματέν του Πόντου, συγκινούμενος ο ίδιος και συγκινώντας το κοινό, έκανε σύντομη αναφορά στον Ξεριζωμό του ποντιακού Ελληνισμού από τις πατροπαράδοτες εστίες του και έκλεισε τη σύντομη και περιεκτική ομιλία του μιλώντας για το βιβλίο και για τον ίδιο τον Ζώρα, που γνώριζε προσωπικά. Ο Νίκος Ξανθόπουλος, αναφερόμενος στο βιβλίο, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, πως αποτελεί τη βιογραφία ενός ξεχωριστού ανθρώπου, ενός λεβέντη, που όλοι θα ήθελαν να είχαν πατέρα.
Ο συγγραφέας, στον χαιρετισμό του, υπενθύμισε μια φράση που έλεγε ο Ζώρας, πως «όταν δίνεις στον φτωχό, δανείζεις στον Θεό» και τόνισε ότι και ο ίδιος, γνωρίζοντας περισσότερο τον Ζώρα μέσω της συγγραφής του βιβλίου, επηρεάστηκε και άρχισε να ακολουθεί τη συμπεριφορά του.
Μετά την εκδήλωση παρατέθηκε μεγάλη δεξίωση, στην οποία παρατέθηκαν αποκλειστικά παραδοσιακά ποντιακά εδέσματα, που ετοίμασε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, της εταιρείας Ραγιάν, που ταξίδεψε για το σκοπό αυτό από τη Βάθη του Κιλκίς.
Η εκδήλωση έκλεισε με το ποίημα "Ο Δήμον ο κεμεντσετζής", του αείμνηστου Ηλία Τσιρκινίδη, που εκφώνησε ο Πόντιος ηθοποιός Λάζος Τερζάς, με δυο αγαπημένα τραγούδια του Ζώρα, που τραγούδησε ο Δημήτρης Καρασαββίδης, συνοδευόμενος από τον εκλεκτό λυράρη, Γιώργο Ατματζίδη και με τρεις χορΟύς που χόρεψε το χορευτικό του συλλόγου "Ένωσις Ποντίων Νικαίας Κορυδαλλού", με δάσκαλο την Ηρακλή Παπαγιαννίδη.

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν, μεταξύ άλλων, οι σεβασμιότατοι μητροπολίτες Νικαίας, κ.κ. Αλέξιος, Πειραιώς, κ.κ. Σεραφείμ, Δράμας, κ.κ. Παύλος, Ταμιάθεως (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), κ.κ. Ιωακείμ, ο αρχιμανδρίτης της Παναγίας Σουμελά, πανοσιολογιότατος κ. Παύλος, ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Γ. Διαμαντίδης, οι βουλευτές Τ. Νεράντζης, Γ. Λιάνης, Ηλίας Θεοδωρίδης, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Γρηγόρης Νιώτης, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, οι πρώην βουλευτές Θόδωρος Δαμιανός, Γιώργος Καλαντζής, Αχιλλέας Καραγκιοζόπουλος, Αλέξανδρος Λυκουρέζος, Κώστας Λαλιώτης, οι Νομάρχες Παναγιώτης Ψωμιάδης, Γιώργος Δακής, Κώστας Καραπαναγιωτίδης, οι δήμαρχοι Γιώργος Ιωακειμίδης, Ανδρέας Παχατουρίδης, Παναγιώτης Φωτιάδης, ο Αντιπτέραρχος ε.α. Θεολόγος Συμεωνίδης, Επίτιμος υπαρχηγός ΓΕΑ, ο Κώστας Αλεξανδρίδης, Αντιπρόεδρος ΠΟΕ, οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές Κώστας Νεστορίδης, Τάκης Λουκανίδης, Αντώνης Αντωνιάδης, οι ολυμπιονίκες Γιώργος Ποζίδης, Μπάμπης Χολίδης, οι δημοσιογράφοι Μάκης Κουρής, Δημήτρης Ρίζος, Μιχάλης Ιγνατίου, Σπύρος Κτενάς, ο ηθοποιός Γιώργος Μητσικώστας και οι Πόντιοι πρωτοχορευτές Πλούταρχος Κανετίδης και Νίκος Ζουρνατζίδης.

Επίσης, σημαντικό γεγονός θεωρήθηκε η παρουσία του εκδότη Αντώνη Λιβάνη, οικογενειακού φίλου της Οικογένειας Μελισσανίδη και της Βάσως, συζύγου του αείμνηστου Στέλιου Καζαντζίδη. Να σημειωθεί ότι η απλή αναφορά του ονόματός του Στέλιου προκάλεσε το θερμό χειροκρότημα του κοινού.

Η ιστορία των Ποντίων από το 1850
Ολόκληρη η ζωή του Ζώρα Μελισσανίδη, 82 χρόνια, σε 280 σελίδες. Η περιπετειώδης ιστορία του ίδιου και της οικογένειάς του, η οποία περιγράφεται στο βιβλίο «Ο Ζώρας του Πόντου», από τις εκδόσεις Λιβάνη, είναι η ιστορία των Ποντίων από το 1850 και μετά, αφού γνώρισε πρωτοφανείς διωγμούς, κακουχίες, εξορίες και, τέλος, τον ξεριζωμό και την προσφυγιά. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Δημιούργησε, μοιράστηκε, αγάπησε.
Και όλα αυτά περιγράφονται με γλαφυρότητα από τον συγγραφέα, Τ. Κοντογιαννίδη. Πώς ανάλωσε τη ζωή του στην ευεργεσία των πασχόντων συνανθρώπων του, την ενίσχυση των ποντιακών συλλόγων, σωματείων και ιδρυμάτων, όπως η «Παναγία Σουμελά», το πάθος του για τη γλώσσα, τη μουσική και τις ποντιακές παραδόσεις, αλλά και η οικογενειακή του ζωή, η πολυαγαπημένη του σύζυγος που έχασε γρήγορα και τα παιδιά του που διέπρεπαν.
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα που περιγράφει τη στιγμή που κατευθύνεται στα εγκαίνια των εγκαταστάσεων της Aegean, στην Αλεξανδρούπολη, το 1999. «Βρε Μελέτη, όλα αυτά είναι του γιου μου;», ρωτάει τον φίλο του Μελέτη Σιδηρόπουλο όταν είδε τις εγκαταστάσεις. «Ναι, όλα αυτά που βλέπεις και εκείνα που δεν φαίνονται», του λέει ο Σιδηρόπουλος. Ο Ζώρας, με φανερό θαυμασμό, πήρε βαθιά ανάσα ικανοποίησης για ό,τι έβλεπε και έκανε τον σταυρό του λέγοντας «Μελέτη, ξαναπές μου, όλα αυτά είναι του γιου μου;». «Ε, ναι!» απαντά βεβαιωτικά και πάλι ο φίλος του ο Μελέτης. «Θεέ μου, τώρα, μετά από αυτά που είδα, πάρε την ψυχή μου. Ας πεθάνω!».

Ποιος ήταν ο Ζώρας Μελισσανίδης
Ο Ζώρας Μελισσανίδης ήταν ένας φτωχός πρόσφυγας από τον Πόντο, που δούλεψε σκληρά, απέκτησε υλικά αγαθά, τα οποία όμως δεν κράτησε για τον εαυτό του. Ευεργέτησε πολλούς και από πολλούς αγαπήθηκε. Άλλωστε το δόγμα του ήταν «Δώσε αγαθά και θα πάρεις χαρά».
Πρόσφυγας από τον Καύκασο, εγκαταστάθηκε στην Κοκκινιά της Νίκαιας και αφιέρωσε τη ζωή του επί δεκαετίες για την οργάνωση των Ποντίων και των ξεριζωμένων Ελλήνων. Ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που πρωτοστάτησαν να διατηρηθεί ο πολιτισμός του Πόντου, με τις χορευτικές ομάδες, τις εντυπωσιακές στολές, αλλά και ο άνθρωπος που συνεχώς πρόβαλλε τα δίκαια αιτήματα των συμπατριωτών του.
Στη Νίκαια έπιασε δουλειά ως οδηγός στα αστικά λεωφορεία, παντρεύτηκε την κοπέλα που ερωτεύτηκε και αγάπησε, τη Βέρα, απέκτησε τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Ιάκωβο και την Όλγα. Στη συνέχεια άνοιξε σχολή οδηγών στην Κοκκινιά. Μετά τον θάνατο της αγαπημένης του συζύγου, το 1969, ο Ζώρας πουλάει το σπίτι του στη Νίκαια και χτίζει με τα χρήματα που πήρε ξενώνα στην Παναγία Σουμελά, στη μνήμη της συζύγου του.