Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

«Γυναίκα αράχνη» φωτογραφίζουν θύματά της που έχασαν πάνω από 500 χιλιάδες ευρώ

ΔΡΟΥΣΕ ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ
Απατεώνισσα αποσπούσε από 1.000-20.000 ευρώ για έκδοση «θαλασσοδανείων» σε Ποντίους
Δεκάδες περιπτώσεις τα θύματά της που σπάζοντας το νόμο της σιωπής που τους επέβαλε, απευθύνονται στην δικαιοσύνη και τις αρχές
Τα σπίτια τους στενάζουν, αφού έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν ως κομπόδεμα, προκειμένου να βρεθούν με δάνεια που θα είχαν την εγγύηση του Δημοσίου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Μελαχροινή Μαρτίδου

Πληθαίνουν τα περιστατικά καταγγελιών σε δικηγόρους με μηνύσεις που ετοιμάζονται αυτή την περίοδο και την ενημέρωση αστυνομίας και αρχών, για δεκάδες θύματα που εξαπατήθηκαν από «γυναίκα αράχνη». Η κυρία αυτή που είχε τον μανδύα του ατόμου υπεράνω κάθε υποψίας, είχε δημιουργήσει ένα κύκλο κι άλλων προσώπων της απολύτου εμπιστοσύνης της, διείσδυσε σε οικογένειες παλιννοστούντων τους οποίους έπεισε ότι θα τους έβγαζε με την καταβολή ενός ποσού 1.000 ευρώ δανείου, με την εγγύηση του δημοσίου από διάφορες Τράπεζες.
Για να γίνει πιστευτή έβγαλε τρία δάνεια σε συγκεκριμένα άτομα, ύψους 50.000 ευρώ, αλλά ζήτησε να τηρηθεί άκρα μυστικότητα γιατί τα χρήματα που άρχισε να ζητά και ήταν σημαντικά, θα πήγαιναν για …λαδώματα. Στόχος να καμφθεί περιφερειακό στέλεχος που θα έβαζε την υπογραφή του για τα δάνεια.
Η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα στην Κομοτηνή κι άρχισε να κλείνει ραντεβού με πολλούς ενδιαφερόμενους. Μάλιστα ο ένας την σύστηνε εμπιστευτικά στον άλλο κι έτσι η κυρία αυτή συνολικά, αφού είχε το χάρισμα της πειθούς, απέσπασε πάνω από 500 χιλιάδες ευρώ δημιουργώντας πλέον ανησυχίες, όταν η κατάσταση δεν προχωρούσε. Οι αμφιβολίες για το δάνειο που ποτέ δεν ερχόταν, άρχισαν να δημιουργούνται και τα δεκάδες θύματά της άρχισαν να αλληλοαποκαλύπτονται.
Η κυρία και οι συν αυτήν εξαφανίστηκαν, ενώ τις σχετικές υποθέσεις ανέθεσαν σε δικηγόρους που προσπαθούν να δέσουν την απάτη και με απλές αποδείξεις που της κατέβαλλαν. Το σίγουρο είναι ότι δάνεια δεν θα υπήρχαν σε καμία περίπτωση, αφού έτσι δεν γίνεται η σχετική διαδικασία και ίσως τώρα που όλοι ζητούν εκατοντάδες εγγυήσεις για να δέσουν μια χρηματοδότηση, θα ήταν αφελές κάτι τέτοιο.
Κι όμως οι άνθρωποι που ζούσαν με το γλυκό όνειρο μιας βαρβάτης τραπεζικής χρηματοδότησης δίνοντας και 5.000 ευρώ για να την εξασφαλίσουν, κλαίνε τα ποσά που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για τα καθημερινά. Η υπόθεση είναι σε επεξεργασία σε δικηγορικά γραφεία και όταν φτάσει στα έδρανα των δικαστηρίων θα ακουστούν σημεία και τέρατα. Είναι να απορεί κανείς όμως με την αφέλεια κάποιων που σε τόσο πονηρούς και υποψιασμένους καιρούς εμπιστεύονται κάποιον που θα τους εξασφαλίσει ανώδυνα ένα γερό κομπόδεμα.
ΧΡΟΝΟΣ

1 σχόλιο:

vripol είπε...

Δυστυχώς, πληρώνουμε την πίστη μας σε αξίες όπως "τιμή", "εμπιστοσύνη", αλληλεγγύη..
Ας είναι κι έτσι..
Τουλάχιστον, υπάρχουν ακόμα αυτές σε κάποιους Ποντιακούς πληθυσμούς...
Δείτε κάτι τελείως σχετικό από το ιστολόγιό μου:

"Μια αληθινή Ιστορία:
1976, πρακτορείο ΚΤΕΛ Δράμας στην Θεσσαλονίκη. Οι τρεις αδελφές Ηλιάδη από την Δράμα, φοιτήτριες στο Αριστοτέλειο, πρόκειται να αναχωρήσουν για την Δράμα..
Τούς πλησιάζει ένα γεροντάκι, και ρωτάει την μία εξ αυτών:
"Εσύ, κορίτσι μου, Πόντια δεν είσαι;"
Η κοπέλα αιφνιδιάζεται, και τον κοιτάει..
"Πόντια είσαι, έτσι δεν είναι;"
"..Ναι, Πόντια είμαι" απαντάει εκείνη.
"Πάρε, κορίτσι μου, αυτά τα χρήματα, και δώστα τα στον τάδε, κοντά στο πρακτορείο, στην Δράμα"
, και της δίνει 10.000 δραχμές, το 1976, τυλιγμένες σε ένα φύλλο χαρτί...
Καί τα πήρε, συγκινημένη η Ηλιάδου και τα παρέδωσε στον προορισμό τους.
Κι αυτό δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στην Βόρεια Ελλάδα.. "