Μηνύματα με σημασία από τους "Αργοναύτες του Έρωτα" του Τ. Κοντογιαννίδη

Οι ποτισμένες με το “φαρμάκι” του παρελθόντος αλλά και γεμάτες με την ελπίδα του μέλλοντος σχέσεις χριστιανών και μουσουλμάνων, που απεικονίζονται με συγκινητικό και γλαφυρό τρόπο στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα, Τάσου Κοντογιαννίδη, με τίτλο “Αργοναύτες του Έρωτα”, το οποίο παρουσιάστηκε στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης την περασμένη Παρασκευή 1 Οκτωβρίου, στάθηκαν η αφορμή για μακροσκελή σχολιασμό από τους τρεις παρουσιαστές του βιβλίου, τον πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής, Παναγιώτη Σγουρίδη, τον στρατηγό ε.α. και πρώην αντιδήμαρχο Ξάνθης, Νίκο Φωτιάδη, αλλά και τον γνωστό από την εμπλοκή του στην υπόθεση Οτσαλάν, γραμματέα της Ευξείνου Λέσχης της Αθήνας, κ. Σάββα Κελεντερίδη . Σε αυτήν παρέστησαν, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Σταυρούπολης, Γιώργος Καρασακαλίδης και ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Ξάνθης, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Παντελεήμονος, αλλά και ένας, μάλλον, όχι ικανοποιητικός αριθμός συμπολιτών μας, όπως σωστά παρατήρησε στην εισαγωγή του και ο κ. Φωτιάδης. Οι τρεις σχολιαστές του βιβλίου, ιδιαίτερα μάλιστα οι κύριοι Σγουρίδης και Καλεντερίδης, επέμειναν στον παραλληλισμό που διέκριναν μεταξύ της αισθηματικής ιστορίας που εκτυλίσσεται στην σύγχρονη Γερμανία, μεταξύ δύο φοιτητών με κοινή καταγωγή από τον Πόντο, ενός Έλληνα και μία Τουρκάλας, με τις προσπάθειες αρμονικής συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην Θράκη, τις οποίες “δυναμιτίζει”, κατά την άποψή τους, συχνά πυκνά και εκτός κάθε δικαιοδοσίας του, το τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής. Π. ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: “ΣΕ ΡΟΛΟ “ΓΚΡΙΖΟΥ ΛΥΚΟΥ” ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ” Σχολιάζοντας τη νέα συγγραφική προσπάθεια του κ. Κοντογιαννίδη, ο παλαίμαχος πολιτικός τόνισε ότι “είναι ένα πάρα πολύ αξιόλογο βιβλίο που αναφέρεται σε βιωμένες ιστορίες. Άλλωστε τα μυθιστορήματα γενικότερα κινούνται μεταξύ μύθου και ιστορίας. Όμως στο τέλος του συγκεκριμένου εμπεριέχονται επίσης πολλά και σημαντικά μηνύματα για όλους μας, όπως για παράδειγμα το ότι παρόλο που μπορεί πολλά και μεγάλα συμφέροντα να διαπλέκονται, ο ανθρώπινες σχέσεις μπορούν τόσο να επιβιώσουν, όσο και να επικρατήσουν. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα, λόγω της δυνατής πένας του συγγραφέα, αξίζοντας δίκαια μία θέση στις βιβλιοθήκες όλων μας. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που μας αγγίζει ιδιαίτερα εδώ στην Θράκη, λόγω του ότι αναφέρεται στην συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή μας. Δυστυχώς, όπως και στα χωριά του Πόντου, στα οποία επίσης αναφέρεται το βιβλίο, οι “Γκρίζοι Λύκοι” επιδίωκαν να σπάσουν τις σχέσεις ανάμεσα σε αυτούς που αγαπιόντουσαν, εδώ το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, προσπαθεί να σπάσει τις σχέσεις των χριστιανών με τους μουσουλμάνους. Πιστεύω πάντως πως όλων αυτών θα επικρατήσουν σώφρονες σκέψεις, για να μην ξαναδούμε τα φαινόμενα που είδαμε στον Εχίνο κάθε φορά”. Σε ερώτηση αναφορικά με το τι κάνει το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών για όλα αυτά, τόνισε ότι “αυτό κάνει ότι μπορεί. Δυστυχώς οι πολιτικές ηγεσίες είναι εκείνες που καθεύδουν…”. ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ: “ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΣΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ” Με αναφορά στην ετήσια βράβευση των αριστούχων μαθητών της Σταυρούπολης ξεκίνησε την αναφορά του ο κ. Καλεντερίδης, χαρακτηρίζοντας τον θεσμό που καθιέρωσε ο κ. Τάσος Κοντογιαννίδης ως παράδειγμα προς μίμηση. Για το ίδιο το βιβλίο τόνισε ότι αυτό διδάσκει γιατί στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον Πόντο την Γερμανία, μεταξύ των δύο φοιτητών, του έρωτά τους, της τραγωδίας που τον ακολούθησε, αλλά και του “από μηχανής θεού”, ο οποίος σαν σε αρχαία ελληνική τραγωδία, παρεμβαίνει και δίνει την λύση. Όπως τόνισε “το βιβλίο και τα μηνύματά του πάντως αποκτούν ιδιαίτερο νόημα για την περιοχή της Ξάνθης και της Θράκης γενικότερα, όπου ορισμένοι εγκάθετοι ξένων κέντρων, προσπαθούν να “δυναμιτίσουν” την συμβίωση των κατοίκων αυτής της πολύ όμορφης περιοχής. Αναφέρομαι βέβαια στην έκνομη και εντελώς απαράδεκτη, από κάθε άποψη δράση μιας διπλωματικής αποστολής, αυτή του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, το οποίο έχει καθήκον να περιορίζεται στην διεκπεραίωση των υποθέσεων των Τούρκων πολιτών που βρίσκονται στην περιοχή, οι οποίοι δεν είναι περισσότεροι από μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες. Από εκεί και μετά, η δημόσια παρουσία και δράση μελών του Προξενείου υπόκεινται στους νόμους αυτής της χώρας. Αυτό πάντως που συμβαίνει με το Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στη Θράκη, δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου και καμιά άλλη χώρα δεν δείχνει ανοχή σε ρατσιστική, φασιστική και τρομοκρατική δράση μιας ξένης διπλωματικής αντιπροσωπείας, αφού όποιος στηρίζει πολιτικές που βασίζονται στο θρήσκευμα, στην φυλή και την ιδεολογία του, τότε σαν αποτέλεσμα έχουμε τον φανατισμό και δυστυχώς όσο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα στη Θράκη, αυτά θα «δυναμιτίζουν» τόσο την ειρηνική συμβίωση, όσο και την ευημερία στην περιοχή”. Όσο για τις αντιδράσεις των ελληνικών υπηρεσιών, διευκρίνισε ότι “δεδομένης της σημασίας του θέματος αλλά και της βαρύτητας που δίνει σε αυτό η Τουρκία, καμία υπηρεσία από μόνη της δεν μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά στην δράση αυτού του φορέα. Ελπίζω μόνο ότι η εκλογή ενός Περιφερειάρχη, με αυξημένες αρμοδιότητες και κεντρική πολιτική βούληση, να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή στην επιβολή της νομιμότητας στην περιοχή αυτή, όπως και στην υπόλοιπη χώρα. Αυτό όμως δεν είναι ζήτημα εξωτερικής, αλλά εσωτερικής και κεντρικής πολιτικής. Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι στην Αθήνα θα ξυπνήσουν…”. Νίκος ΦΩΤΙΑΔΗΣ: “ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ” Για την δική του συμμετοχή στην παρουσίαση του βιβλίου, ο κ. Φωτιάδης, διευκρίνισε πως “όταν μου ζητήθηκε να παρουσιάσω το βιβλίο αυτό ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα, διότι το περιεχόμενό του βρίσκεται μακριά από τα συνηθισμένα για μένα, που περιλαμβάνουν συνήθως ιστορικές αναδρομές, αναλύσεις επί οπλικών συστημάτων και τακτικών μάχης. Όταν όμως διάβασα, εν μία νυκτί, το βιβλίο του, συγκλονίστηκα ιδιαίτερα, διότι έχει συναρπαστική πλοκή, αναφορές σε ευαίσθητα ζητήματα των προσφύγων της Μ. Ασίας και του Πόντου και έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η κορύφωσή της, που λαμβάνει χώρα σε ένα χωριό του Πόντου, με ένα ευτυχισμένο τέλος το οποίο όμως από όσο γνωρίζω δεν υπήρξε στην πραγματικότητα”. Τάσος ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: “Ο ΕΡΩΤΑΣ “ΔΙΕΜΒΟΛΙΖΕΙ” ΤΑ ΜΙΣΗ…” Για το περιεχόμενο και την ενδιαφέρουσα πλοκή του βιβλίου μίλησε ο ίδιος ο συγγραφέας του, ο οποίος, αφού ευχαρίστησε του παριστάμενους τόνισε ότι “το βιβλίο ταξιδεύει στον χώρο του μυθιστορήματος, εκπληρώνοντας μία προσωπική μου υπόσχεση να απεικονίσω όλες εκείνες τις ιστορίες που άκουσα από μικρό παιδί, αναφορικά με μισή και έχθρες του παρελθόντος που προσπαθεί να διεμβολίσει ο έρωτας. Η ιστορία που περιγράφεται, αν και αλλαγμένη σε πολλά της σημεία, έχει την βάση της σε μία αληθινή ιστορία, τα παιδιά των πρωταγωνιστών της οποίας παρέστησαν μάλιστα στην παρουσίαση του βιβλίου που έγινε στην πόλη της Δράμας. Είναι η ιστορία του Κώστα, από την Δράμα, με την Εμινέ, όταν γνωρίστηκαν ως φοιτητές και οι δύο στην Γερμανία. Ένας έρωτας που δοκιμάστηκε σκληρά από τις προκαταλήψεις τόσο του πατέρα του Κώστα, πρόσφυγα από τον Πόντο, όσο και του αδελφού της Εμινέ, ο οποίος έχει ενταχθεί στους “Γκρίζους Λύκους”. Η απόλυτη κορύφωση μάλιστα του δράματος γίνεται στον γενέθλιο τόπο του πατέρα του φοιτητή, στον Πόντο, όπου αποκαλύπτεται ότι η μητέρα της Εμινέ είναι η ίδια του η αδελφή την οποία πίστευε νεκρή από τον καιρό της καταστροφής και του ξεριζωμού. Το βιβλίο αποτελεί ταυτόχρονα μία κραυγή αγωνίας από την προηγούμενη γενιά που έζησε την καταστροφή, αλλά και ένα μήνυμα ελπίδας για τις επερχόμενες γενιές, αφού ο Έρωτας ξεπερνά τις προκαταλήψεις και τα εμπόδια και επικρατεί στο τέλος. Προσωπικά το αφιερώνω σε όλους εκείνους που ερωτευμένοι έρχονται αντιμέτωποι με ανυπέρβλητα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά τους, βρίσκουν όμως τη δύναμη να τα υπερνικήσουν και να ανοίξουν νέους δρόμους”. ΑΚΡΙΤΑΣ