Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Σαλί ο Λιβερίτες: Τον γνώρισα τον Ιούλιο του 1992. Ο Πόντος είναι διαφορετικός χωρίς τον Σαλί.

Αναρτήθηκε από στις

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος κ.Καλεντερίδη? Με μπέρδεψε το προσωνύμιο, ελάχιστα κατάφερα να βρω... Δεν ρωτώ από περιέργεια, απλά ελάχιστα πρόσωπα "χαράζει" η ιστορία..

Σας ευχαριστώ,
Βικτωρια

14 Ιουνίου 2011 στις 5:48 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Το ότι ρώτησα.. άντε να το θεωρήσω αφελές, το ότι περίμενα όμως απάντηση το θεωρώ ιδιαιτέρως ανησυχητικό!!!
Οχι τίποτ'άλλο, αλλά διέσυρα και το "κοκτέϊλ" καταγωγής που με ακολουθεί (Σινώπη, Ραιδεστό, Αίνο, Μενεμένη)..

Μήπως να ξαναδιαβάσω το προηγούμενο θέμα το σχετικό με τα ποντιακά ανέκδοτα????
Προς τα εκεί κλίνω επικίνδυνα!!!

Καλό σας ταξίδι και περαστικά μου!!

Βικτωρια

18 Ιουνίου 2011 στις 10:03 μ.μ.
Διαχειριστής είπε...

Viktoria
tha laveis apantisi
Eimai ektos,molis gririso tha ta poume.
Den kanei kako kai mia ipenthimisi pote-pote...

20 Ιουνίου 2011 στις 5:11 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ εκ των προτέρων αν και απώτερος σκοπός του αυτοσαρκασμού ήταν έτσι απλά για να..χαμογελάσετε!

Μετά το Λιβερίτες ήρθε το Σκανταράντων και με αποτελείωσε... Κάποιες περιοχές του Πόντου θυμίζουν ονομασίες Ινδιάνικων χωριών (αστειεύομαι βέβαια..

Ολόψυχα καλή συνέχεια!

20 Ιουνίου 2011 στις 5:39 μ.μ.
Διαχειριστής είπε...

Βικτώρια
ήλθε η ώρα σου, επιτέλους!
Ο εικονιζόμενος υπεραιωνόβιος Σαλί ο Λιβερίτες ήταν από τους πρώτους φίλους που απέκτησα στον Πόντο, από το πρώτο μου ταξίδι εκεί, που έγινε τον Ιούλιο του 1992.
Ο Σαλί μιλούσε, τραγουδούσε και ζούσε ποντιακά και αποτελούσε πολύτιμο "οδηγό" για τα ταξίδια μου στον Πόντο.
Έφυγε πριν από λίγα χρόνια, αφού συμπλήρωσε ηλικία 120 χρονών.

28 Ιουνίου 2011 στις 6:54 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Τώρα τι να πω???

Οτι να είστε σίγουρος πως δεν θα ρωτήσω ποιος είναι ο Χακάν Φιλίζ?

Οτι η έκφραση "ήλθε η ώρα σου" με έκανε να σκεφτώ μήπως έχετε σοβαρή πληροφόρηση ότι τριγυρνά στην Αθήνα ο Μπαρμπαρόσα τον οποίο δεν έχω ακόμη ξεπεράσει παρότι κάνω την ψύχραιμη? (δείτε σχόλιο στο σχετικό άρθρο).

Τίποτα από όλα αυτά!!

Θα πω μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανταπόκριση -αν και δεν περίμενα κάτι λιγότερο από έναν άνθρωπο που αποδεδειγμένα τον διακρίνει συνέπεια- και κυρίως για το γεγονός ότι μοιραστήκατε μαζί μου μία τόσο σημαντική από "κάθε άποψη" εμπειρία.

Αν και είμαι σίγουρη κ.Καλεντερίδη ότι συμβαίνει ήδη..να νιώθετε ευλογημένος που ζήσατε τόσο σπάνια φιλία!!!

Με εκτίμηση
Βικτώρια

28 Ιουνίου 2011 στις 10:08 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)