Όταν η επανάσταση εξευτελίζεται...

Μόνον ως αποτέλεσμα του προχωρημένου της ηλικίας του Φιντέλ Κάστρο μπορεί να εξηγηθεί η απόφασή του να επιτρέψει το στήσιμο βάθρου με την προτομή του Μουσταφά Κεμάλ στην πολυσύχναστη λεωφόρο Puerto της πρωτεύουσας της Κούβας Αβάνα.
Στην τελετή ανόρθωσης της προτομής του Μουσταφά Κεμάλ, που έγινε στις 31 Ιουλίου 2008, παρευρέθησαν ο υφυπουργός εξωτερικών της Τουρκίας, πρέσβης Haydar Berk, ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αβάνα Şanıvar Kızıldeli, ο ιστορικός της πόλης της Αβάνα Dr. Eusebio Leal Spengler και εκπρόσωποι του υπουργείου εξωτερικών, του Κουβανικού Οργανισμού Φιλίας των Λαών, του δημοτικού συμβουλίου της Αβάνας κ.ά.
Αν και ως Έλληνες δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε και πολλά, αφού οι δικοί μας πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες καταθέτουν στεφάνια στο μαυσωλείο του Κεμάλ, αναρωτιώμαστε. Άραγε, όταν ο Κουβανικός Οργανισμός Φιλίας των Λαών παρίστατο στην τουρκοτελετή, δεν σκέφτηκε τους Αρμένιους, τους Έλληνες, τους Συροχαλδαίους και τους Κούρδους που πέρασαν από το μαχαίρι του Κεμάλ και του κεμαλισμού;
Τέλος, σας παραθέτουμε την ομιλία του ιστορικού πόλεων, Dr. Eusebio Leal, για να αντιληφθούμε ότι όταν αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους, η ιστορία παραχαράσσεται και εκδικείται:
“Η προτομή του Ατατούρκ, που συνέβαλε στη διαμόρφωση της καλύτερης ανθρωπιστικής ιδεολογίας, που μας έμαθε πώς να είμαστε υπερήφανοι άνδρες και γυναίκες, πώς να συγκροτούμε ένα έθνος και πώς να είμαστε πολιτισμένοι, στήθηκε στην καρδιά της Αβάνας. Ευχαριστούμε την Τουρκία που γέννησε έναν ανίκητο και ανθρωπιστή δάσκαλο, που ήξερε πώς να διαμορφώνει το μέλλον".
Αν και, όπως προαναφέρουμε, με τα καμώματά μας δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε γι' αυτό το θέμα, μια λέξη αρκεί: Ντροπή